เป็นโบราณสถานแห่งหนึ่งที่จมอยู่ในกว๊านพะเยา มีชื่อปรากฏในศิลาจารึก ซึ่งถูกค้นพบได้ในวัดร้างกลางกว๊านพะเยาหรือบริเวณหนองเต่า จากข้อความที่ปรากฏในศิลาจารึกทำให้รู้ว่าวัดนี้มีอายุเก่าแก่มากกว่า 500 ปี เป็นวัดที่พระเจ้าติโลกราช แห่งอาณาจักรล้านนาโปรดให้พระยายุทธิษถิระเจ้าเมืองพะเยาในสมัยนั้นสร้างถวาย เพื่อเป็นการเทิดพระเกียรติแก่พระเจ้าติโลกราช ในฐานะทรงเป็นกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งอาณาจักรล้านนา สร้างขึ้นในราวปี พ.ศ. 2019-2029 ในบริเวณที่ชาวบ้านเรียกว่า “บวกสี่แจ่ง” เป็นทางน้ำเชื่อมระหว่างตัวเมืองกับหมู่บ้านรอบๆ กว๊านพะเยา ในปี พ.ศ. 2526 ชาวประมงพื้นบ้านออกหาปลากลางกว๊านพะเยา ได้พบพระพุทธรูปหินทรายสีขาวนวล จึงได้อัญเชิญไปประดิษฐานไว้ยังวัดศรีอุโมงค์คำ แล้วถวายนามว่า “พระเจ้ากว๊าน” หลังจากนั้นทางจังหวัดได้มีการศึกษาค้นคว้าโบราณสถานในบริเวณกว๊านพะเยา และได้พบศิลาจารึกได้ยืนยันว่าพระพุทธรูปหินทรายองค์นี้ชื่อว่า “หลวงพ่อศิลา” เป็นพระพุทธรูปประจำอุโบสถวัดติโลกอาราม ในปีพ.ศ. 2550 จังหวัดได้อัญเชิญหลวงพ่อศิลามาประดิษฐานไว้ ณ วัดติโลกอาราม กลางกว๊านพะเยาที่เดิม จนถึงปัจจุบัน