อิ้วเมี่ยน (เย้า)

การอพยพ

ชาวอิวเมี่ยน หรือ ชื่อเดิมว่าเย้า มีบรรพบุรุษอยู่ที่มองโกเลีย อพยพมามาทางธิเบต ถึงจีน จากจีนบางส่วนไปลาว บางส่วนไปเวียดนาม อยู่ประเทศจีนประมาณ ๓ ล้านคน ต่อมาเกิดสงครามโลกครั้งที่ ๒ จึงมีการอพยพมาไทย เป็นครั้งที่ ๒ เพราะก่อนหน้านี้มีบางส่วนอพยพมาก่อนแล้ว อยู่มาร้อยกว่าปีแล้ว เริ่มจากการอพยพมาอยู่ที่ อ.แม่จันทร์ จ. เชียงราย

ชนเผ่าเมี่ยน ในอำเภอคลองลาน

นายสมควร พานวงษ์สวรรค์ เล่าให้ฟังว่า ชนเผ่าเมี่ยนกลุ่มแรกอพยพมาเมื่อประมาณ ปี ๒๕๑๔ และกลุ่มที่สองอพยพมาประมาณ ปี ๒๕๑๘ แล้วรวมตัวกันอพยพขึ้นไปอยู่บนเขา ต่อมาในปี ๒๕๒๙ มีการอุทยานขึ้น จึงต้องพากันอพยพลงมาอยู่ที่ บ้านคลองเตย และ บ้านตลาดม้ง ตำบลคลองลานพัฒนา จนถึงปัจจุบัน

อาชีพของชนเผ่าเมี่ยนในอำเภอคลองลาน

ส่วนใหญ่มีอาชีพรับจ้าง เพราะไม่มีที่ทำกิน บางส่วนอยู่กับองค์การศาสนาคริสเตียนคาทอร์ลิก มีที่ดินบางส่วนให้ไปทำใช้ประโยชน์ทำกินได้ แต่ไม่ให้เป็นเจ้าของ

นอกจากนี้มีการทำเครื่องเงินส่งขายทั้งในประเทศและต่างประเทศ ส่วนผู้หญิงส่วนใหญ่จะปักผ้า (เป็นวิถีชีวิตของผู้หญิงชาวอิวเมี่ยน คือ ผู้หญิงทุกคนต้องปักผ้าเป็น) หลังจากปักเสร็จแล้วส่งเข้าไปขายในพระราชวัง

การแต่งกายของชนเผ่าเมี่ยนในอำเภอคลองลาน

การแต่งกายก็จะใส่ชุดประจำเผ่ากันเฉพาะวันที่มีงานสำคัญๆ ชีวิตประจำวัน แต่งกายแบบคนพื้นราบ เพราะอากาศร้อน ส่วนเด็กๆ ก็จะมีชุดประจำเผ่ากันทุกคน แต่ไม่ได้ใส่ในชีวิตประจำวัน ปัจจุบันโรงเรียนมีการสนับสนุนให้มีการแสดงต่างๆ เพื่อเป็นการอนุรักษ์วัฒนธรรมของชนเผ่า

ที่อยู่อาศัย

ในอดีตเมื่อตอนอยู่บนเขาที่อยู่อาศัยเป็นทรงปั้นหยา เมื่ออพยพมาพื้นราบก็สร้างบ้านเรือนแบบชนพื้นราบ

การใช้ภาษา

ชนเผ่าเมี่ยน มีภาษาพูดและภาษาเขียนเป็นของตนเอง แต่คนรุ่นใหม่ไม่นิยมพูดภาษาประจำเผ่าจึงทำให้ไม่รู้ภาษาประจำเผ่าของตนมากทำ รู้แค่เพียงคำพูดง่ายๆ ที่ใช้ในชีวิตประจำวันเท่านั้น