ตั้งอยู่เลขที่ ๖๓ บ้านหนองแค หมู่ที่ ๑ ตำบลหนองน้อย อำเภอวัดสิงห์ จังหวัดชัยนาท สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย มีที่ดินตั้งวัดเนื้อที่ ๒๑ ไร่ ๒ งาน ๕๐ ตารางวา น.ส.๓ เลขที่ ๑๑๕ อาณาเขต ทิศเหนือยาวติดต่อกับที่ตั้งบ้านของนายดำ แสงขำ ทิศใต้ติดต่อกับที่ตั้งบ้านของนางกุหลาบ วรเวก ทิศตะวันออกติดต่อกับแม่น้ำท่าจีน ทิศตะวันตกติดต่อกับที่ตั้งบ้านของนางเพียร
พื้นที่ตั้งวัดเป็นเนินสูง อยู่ริมแม่น้ำท่าจีนทางฝั่งตะวันตก อาคารเสนาสนะต่างๆมีอุโบสถสร้าง พ.ศ.๒๔๘๐ มีกำแพงแก้วโดยรอบ ศาลาการเปรียญกว้าง ๑๘ เมตร ยาว ๓๓ เมตร สร้าง พ.ศ.๒๔๘๖ เป็นอาคารไม้ หอสวดมนต์กว้าง ๙ เมตร ยาว ๑๒ เมตร สร้าง พ.ศ.๒๔๙๘ เป็นอาคารไม้ กุฎีสงฆ์ จำนวน ๖ หลัง เป็นอาคารไม้ นอกจากนี้มีหอระฆัง และฌาปนสถาน สำหรับปูชนียวัตถุมีพระประธานในอุโบสถ พระพุทธรูปปางมารวิชัยทรงจีวรลายดอกพิกุลขนาดพระเพลากว้าง ๑ ศอก นอกจากนี้มีรอยพระพุทธบาทจำลองอยู่ในมณฑป และรูปหล่อของหลวงพ่อย้อย และหลวงปู่คล้อย โบราณวัตถุมีหลายรายการเป็นของที่ได้รับพระราชทานมาจากพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าฯ รัชกาลที่ ๕
วัดทรงเสวย สร้างขึ้นเป็นวัดนับตั้งแต่ประมาณ พ.ศ.๒๔๓๐ เดิมมีนามว่า "วัดบ้านหนองแค" ตามชื่อบ้าน ต่อมาประมาณ พ.ศ.๒๔๕๑ (ร.ศ.๑๒๗) พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้เสด็จมาโดยทางเรือผ่านมาและได้ทรงแวะพักเสวยพระกระยาหารเที่ยงที่วัดนี้ จึงได้ทรงพระราชทานนามว่า "วัดทรงเสวย" เพื่อเป็นอนุสรณ์ เมื่อพระองค์ได้เสด็จกลับแล้วในปีต่อมาได้ทรงส่งของมาพระราชทานไว้ที่วัดนี้ ซึ่งมีปิ่นโต , มีดดาบ , ตะเกียง , บาตรและเรือ วัดทรงเสวยได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาวันที่ ๗ กันยายน พ.ศ.๒๔๗๐ เขตวิสุงคามสีมากว้าง ๗๒ เมตร ยาว ๙๐ เมตร มีพระภิกษุจำพรรษา ๑๕ รูป สามเณร ๒ รูป ทางวัดได้เปิดสอนพระปริยัติธรรม พ.ศ.๒๔๙๐ มีโรงเรียนประถมศึกษาของทางราชการตั้งอยู่ที่วัดนี้ด้วย