จากหนังสือประวัติวัดหอมเกร็ด ปี พ.ศ. ๒๕๕๐ บันทึกไว้ว่า หลวงพ่อรุ่งเป็นพระธุดงค์ที่เดินทางมาจากวัดแห่งหนึ่งในมณฑลราชบุรี เมื่อมาถึงป่าละเมาะใกล้ทุ่งนาตำบลหอมเกร็ด ท่านก็ได้ปักกลดลงเพื่อแวะพัก

เมื่อชาวบ้านทราบข่าวจึงได้นิมนต์ให้ท่านอยู่เพื่อเป็นที่พึ่งทางใจ หลังจากนั้นชาวบ้านก็ได้รวมใจกันทั้งกำลังกายและกำลังทรัพย์สร้างวัดขึ้นบริเวณนั้น เรียกกันว่า “วัดหอมกรุ่น”และนิมนต์หลวงพ่อรุ่งเป็นเจ้าอาวาส ท่านก็ตกลงรับนิมนต์เนื่องจากท่านชราภาพแล้ว สิ่งก่อสร้างในสมัยของท่านมีเพียงอุโบสถ และกุฏิพระสงฆ์เท่านั้น นอกจากนี้ได้มีการขุดสระน้ำใช้ภายในวัดอีก ๑ แห่ง ต่อมาพื้นที่ดังกล่าวเกิดแห้งแล้งและกันดารมาก น้ำในสระก็แห้งขอดอยู่เสมอ ชาวบ้านส่วนใหญ่เป็นชาวมอญที่ตั้งบ้านเรือนอยู่ติดริมแม่น้ำนครชัยศรี(ท่าจีน) ทราบข่าวจึงพากันนิมนต์ท่านให้ไปอยู่ที่ใหม่บริเวณตรอกหัวไทร ซึ่งมีป่าไผ่และมีต้นเสือหมอบขึ้นอยู่เป็นจำนวนมาก โดยย้ายจากวัดหอมกรุ่นมาสร้างใหม่ และตั้งชื่อว่า “วัดหอมเกร็ด”นับตั้งแต่นั้นมา หลวงพ่อรุ่งเป็นเจ้าอาวาสวัดหอมเกร็ด รูปที่ ๑ ประมาณ ปี พ.ศ. ๒๔๑๑ –๒๔๓๙ ชาวบ้านตำบลหอมเกร็ดมีความเลื่อมใสศรัทธามาก แม้

ปัจจุบันประชาชนชาวตำบลหอมเกร็ดและตำบลใกล้เคียง ยังมากราบไหว้รูปเหมือนของท่านอยู่เป็นประจำ

ชื่อสถานที่ตั้ง หลวงพ่อรุ่ง