ในราวต้นพุทธศตวรรษที่ ๒๕ ในหมู่บ้านชาวเยอ ซึ่งเป็นดินแดนที่ตั้งอำเภอราศีไศล จังหวัดศรีสะเกษ ในปัจจุบัน ได้เกิดโรคไข้ทรพิษ (ฝีดาษ) ระบาดอย่างรุนแรง มีคนเจ็บป่วยล้มตายเป็นจำนวนมาก ชาวบ้านกลุ่มหนึ่ง ซึ่งต่อมาเป็นตระกูลวรรณวงษ์ และตระกูลสิงห์คำ ในปัจจุบัน ได้ชักชวนกันอพยพถิ่นฐานเพื่อหนีโรคร้ายโดยใช้เกวียนเป็นพาหนะออกเดินทางมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตก มีหนองน้ำใหญ่ (หนองกุง) ทิศตะวันออกมีลำห้วย (ลำห้วยอีหนา) อีกทั้งอยู่ใกล้เมืองศรีไศล (ปัจจุบันคือบ้านเมืองเก่า) จึงชวนกันตั้งหลักปักฐานอยู่รวมกันเป็นหมู่บ้าน ด้วยเหตุที่บริเวณรอบหมู่บ้าน มีต้นกุงจำนวนมาก จึงตั้งชื่อหมู่บ้านว่า “บ้านกุง” เดิมบ้านกุง อยู่ในการปกครองของอำเภอราษีไศล จังหวัดศรีสะเกษ ปัจจุบันอยู่ในการปกครองของอำเภอศิลาลาด จังหวัดศรีสะเกษ ต่อมาเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๓๒ ได้แยกหมู่บ้านออกเป็น ๒ หมู่ คือ บ้านกุง หมู่ที่ ๒ และบ้านกุง หมู่ที่ ๑๓ โดยบ้านกุงหมู่ ๒ มีหมู่บ้านรวมกันอยู่ ๓ บ้านคือบ้านกุง บ้านโพธิ์ไฮ และบ้านโนนชาด