บ้านหนองบัวดงก่อนที่จะเรียกว่า หนองบัวดง นั้น เมื่อหลายร้อยปีมาแล้วได้มีราษฎรอพยพมาจากบ้านหนองจอก ตำบลสามขา อำเภอสุวรรณภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด และจากบ้านเหล่าโดน อำเภอสุวรรณภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด ได้มาตั้งรกราก ณ หมู่บ้านแห่งนี้ โดยการนำของ นายขุนนาม เกษสร นายเอม สิมาฉายา นายอ้วน เกษสร โดยอยู่ในเขตปกครองของอำเภอสุวรรณภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด ต่อมาย้ายมาขึ้นกับตำบลด่าน อำเภอราศีไศล จังหวัดศรีสะเกษ และในปี พ.ศ. ๒๕๓๘ ได้แยกการปกครองออกจากตำบลด่าน มาเป็นตำบลหนองบัวดง อำเภอราศีไศล และในปี พ.ศ. ๒๕๔๐ ได้แยกการปกครองมาขึ้นกับกิ่งอำเภอศิลาลาด จังหวัดศรีสะเกษ สาเหตุที่ตั้งชื่อหมู่บ้านว่า หนองบัวดง เนื่องจากบ้านหนองบัวดง มีสภาพอุดมสมบูรณ์เหมาะแก่การตั้งชื่อหมู่บ้านเพราะมีหนองน้ำขนาดใหญ่และในหนองน้ำมีบัวหลวงขึ้นอยู่เป็นจำนวนมาก และรอบ ๆ หนองน้ำนั้นมีป่าไม้ล้อมรอบ ซึ่งเหมาะแก่การทำมาหากิน และเมื่อ ปี พ.ศ. ๒๕๔๓ สมเด็จพระโอรสาธิราช สยามมกุฎราชกุมาร โดยเสด็จพร้อมสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์พระบรมราชินีนาถ เยี่ยมราษฎรชาวอำเภอศิลาลาด (ขณะนั้นเป็นกิ่งอำเภอศิลาลาด) ณ โรงเรียนศิลาลาดวิทยา ทรงเสด็จพระราชดำเนินรับทราบปัญหาแหล่งน้ำในเขตตำบลหนองบัวดง ได้แก่ หนองบัวดง หนองเม็ก