ภูมิปัญญาท้องถิ่นที่เกี่ยวกับการละเล่นพื้นบ้าน- การละเล่นถือว่าเป็นการผ่อนคลายโดยเฉพาะในวัยเด็กซึ่งชอบความสนุกสนานเพลิดเพลินภูมิปัญญาท้องถิ่นของไทยส่วนใหญ่จะใช้อุปกรณ์ในการละเล่นที่ประดิษฐ์มาจากธรรมชาติซึ่งแสดงให้เห็นวิถีชีวิตที่ผูกพันกับธรรมชาติและรู้จักปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมอย่างกลมกลืน การละเล่นไม้โถกเถกของชาวกระเหรี่ยงบ้านโละโคะ ตำบลโกสัมพี อำเภอโกสัมพีนคร มีการถ่ายทอดจากรุ่นถึงรุ่นปัจจุบันมายาวนาน การละเล่นไม้โถกเถกเป็นการนำไม้ไผ่มาต่อให้สูงสันนิษฐานว่าจะมาจากการที่ผู้ใหญ่ใช้วิธีนี้เดินข้ามน้ำ หรือ เข้าป่าพง เนื่องจากไม่มีรองเท้าสวมกันหนาม เมื่อป่าพงหมดไปมีรองเท้าสวมใส่จึงเลิกใช้ไม้ โถกเถก แต่เด็กนำมาเล่นเป็นของเล่น กันอย่างสนุกสนาน อุปกรณ์และวิธีทำ ในการเล่น ได้แก่ ไม้ไผ่ท่อนเล็กขนาดพอเหมาะมือจับได้มั่น สองท่อน ยาวท่อนละประมาณ 1.50– 2 เมตร เลือกไม้ไผ่ที่มีแขนงที่แข็งแรงยื่นออกมาจากบ้องโดยกะขนาดให้ได้ความสูงตามที่ต้องการแล้วทำเครื่องหมายไว้จากนั้นเจาะรูจากที่ทำเครื่องหมายให้ทะลุไปอีกด้านหนึ่ง หาไม้เหนียวๆ แข็งแรงหรือเหล็กสอดเข้าไปในรูทำสลัก และหาไม้ไผ่ท่อนยาวประมาณ 1 คืบ 1 คู่ ไม้ไผ่คู่นี้เลือกตัดให้มีปล้องไม้ไผ่อยู่ตรงกลาง เหนือปล้องไม้ไผ่ด้านหนึ่งเจาะเป็นรูกว้างพอที่จะสวมไม้ไผ่ท่อนยาวได้ให้ลงมาวางอยู่บนแขนงไม้ที่ยื่นจากปล้องหรือลงบนไม้หรือเหล็กที่สลักไว้เวลาเล่นขึ้นไปเหยียบบนท่อนไม้ที่สวมไม้ท่อนยาววางเท้าให้มั่นและจับไม้ท่อนยาวให้ตั้งตรง ก้าวเดินไปคล้ายเดินธรรมดา หากหัดจนชำนาญก็พาไม้วิ่งได้รวดเร็ว ถ้าต้องเดินสูงมากจะทำรูสลักสูง เวลาขึ้นไปยืนไม่โถกเถกต้องใช้บันไดบ้านหรือกำแพงสำหรับพิงไม้โถกเถกแล้วขึ้นไปยืน โอกาสหรือเวลาเล่น เล่นได้ทุกโอกาส เด็กๆจะวิ่งแข่งกันหรือในงานโรงเรียนบ้านโละโคะ เป็นการแข่งขันระหว่างชั้นปี หรือในเทศกาลต่างๆ เช่น สงกรานต์ ปีใหม่ของชาวเขา จะมีกีฬาหมู่บ้านเพื่อความมสนุกสนานและความสามัคคี