หมู่บ้านซาไกอยู่ในพื้นที่หมู่ที่ 3 ตำบลบ้านแหร อำเภอธารโตจังหวัดยะลา ห่างจากตัวจังหวัดยะลา ไปทางเบตงประมาณ 80 กิโลเมตร และห่างจากถนนใหญ่ลึกเข้าไปกลางขุนเขาประมาณ 4 กิโลเมตร เป็น ที่อยู่อาศัยของชนพื้นเมืองที่เรานิยมเรียกว่า "เงาะ" หรือ "เงาะซาไก" บ้านเรือนของชาวซาไกสร้างด้วยไม้ไผ่ มุงหลังคาจาก มีประมาณ 20-30 หลังคาเรือนมีอาชีพในการทำไร่และหาของป่า ปัจจุบันได้มีการพัฒนา หมู่บ้านแห่งนี้ โดยกรมประชาสงเคราะห์ รวบรวมให้อยู่ในบริเวณเดียวกัน ได้จำนวน 21 ครอบครัว 52 คน ได้จัดสร้างบ้านให้อยู่อาศัยที่ดีขึ้น ปลูกยางพาราพันธุ์ดีให้ จำนวน 300 ไร่ และได้กราบบังคมทูลสมเด็จพระศรีนครินทรา บรมราชชนนี ขอใช้คำว่า "ศรีธารโต" ให้ทุกคนใช้เป็นนามสกุล เด็ก ๆ สามารถเรียนรู้ และมีการศึกษาที่ก้าวหน้ามากขึ้น มีครูจากจังหวัดและเจ้าหน้าที่ตำรวจตระเวนชายแดน เข้าไปให้ความรู้ ทำให้ชาวซาไกมีความเจริญขึ้นมาก