วังโบราณหรือสระมน ตั้งอยู่ทางด้านทิศเหนือของโบราณสถานวัดพระแก้วโดยตั้งอยู่ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข ๑๐๑ ตรงข้ามกับศาลหลักเมืองและอยู่ใกล้กับกำแพงเมืองทางด้านทิศเหนือ บริเวณประตูสะพานโคมลักษณะผังบริเวณสระมนเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า มีคันดินเป็นขอบเขตรอบนอกภายในมีแนวคูน้ำรูปสี่เหลี่ยมขนานกับแนวคันดินทั้งสี่ด้านมีการแบ่งพื้นที่ออกเป็นสองส่วนคือเขตชั้นนอกและชั้นใน ตรงกลางของพื้นที่มีสระน้ำรูปสี่เหลี่ยมตัดมุมให้มนทั้งสี่มุม จึงเรียกกันทั่วไปว่า สระมนบริเวณศูนย์กลางของสระมนเป็นสระน้ำขนาดใหญ่ที่มีน้ำขังทั้งปีจากการดำเนินงานทางโบราณคดีของกรมศิลปากรได้พบฐานอาคารรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าก่อด้วยศิลาแลงร่วมกับเศษกระเบื้องดินเผากระจายอยู่ตามพื้นที่ส่วนต่างๆ โบราณวัตถุที่สำคัญอื่นๆที่ขุดค้นพบ เช่น เศษเครื่องถ้วยสังคโลก เครื่องถ้วยจีนประเภทเครื่องลายคราม(รูปแบบอยู่ในสมัยราชวงศ์หมิง หรือประมาณ พ.ศ. ๑๙๑๑- ๒๑๘๗)และโซ่คล้องประตูทำจากสำริด หลักฐานต่างๆ ดังกล่าว สันนิษฐาน กันว่าภายในคันดินรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าอาจเป็นบริเวณที่อยู่อาศัยหรือสถานที่ว่าราชการของกษัตริย์เมืองกำแพงเพชรสอดคล้องกับพระราชวินิจฉัยของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวว่าบริเวณกลางเมืองติดกับโบราณสถานวัดพระแก้วที่เป็นวัดใหญ่ที่สุดของเมืองน่าจะเป็นวังของเจ้าเมืองกำแพงเพชร

สอดการขุดค้นหาหลักฐานของกรมศิลปากร ได้พบแต่กระเบื้องหลังคา และเศษภาชนะถ้วยชามซึ่งเป็นหลักฐานสำคัญว่าเป็นที่อยู่อาศัยของกษัตริย์เมืองกำแพงเพชร หรือเจ้าเมืองกำแพงเพชร แต่ละยุคสมัย ตามฐานะและความสำคัญของเมืองกำแพงเพชร ที่เปลี่ยนไปตลอดเวลา แต่ก็ยืนยันได้ว่ากำแพงเพชรเป็นเมืองสำคัญเมืองหนึ่งในสมัยโบราณอย่างแน่นอน
ถัดมาในเขตสระมน มีฐานศิลาแลง ขนาดใหญ่ มีลักษณะเป็นฐานอาคาร แต่ไม่เห็นเสาใดๆอาจเป็นอาคารไม้ ที่มีฐานก่อเป็นศิลาแลง ลักษณะมีทางเดินมาจากวัดพระแก้ว แวะมาสถานที่แห่งนี้ก่อนเข้าไปยังบริเวณอาคารพระราชวัง บริเวณแห่งนี้สันนิษฐานว่าน่าจะเป็นสถานที่ว่าราชการของกษัตริย์เมืองกำแพงเพชร เจ้าเมืองกำแพงเพชร จกจา 5555สสดส่ด่ด่ด่่ด