ชื่อสถาปัตยกรรม อุโบสถวัดตระพังทอง อายุ มีอายุกว่า 700 ปี ที่อยู่/แหล่งที่ตั้ง วัดตระพังทอง เลขที่ ๑๖๔/๒ ถนนจรดวิถีถ่อง หมู่ที่ ๓ บ้านเมืองเก่า ตำบลเมืองเก่า อำเภอเมือง จังหวัดสุโขทัย สถานภาพของสถานที่ (อำเภอ แม่น้ำ) ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกด้านนอกของกำแพงเมืองสุโขทัย เป็นวัดหนึ่งที่อยู่อุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย ความสำคัญในอดีต - สภาพทางภูมิศาสตร์ วัดพิพัฒน์มงคลห่างจากที่ว่าการอำเภอทุ่งเสลี่ยม ประมาณ ๓ กิโลเมตร สภาพทางเศรษฐกิจสังคม - ลักษณะโดดเด่นทางสถาปัตยกรรม เป็นอุโบสถที่สร้างด้วยการก่ออิฐถือปูนแบบสมัยโบราณ เครื่องบนทำด้วยไม้หลังคามุงกระเบื้องดินเผา ช่อฟ้าใบระกาทำเป็น มกรสังคโลก หน้าบันทำด้วยไม้เป็นแบบลูกฟักทั้งสองด้าน ฝ้าเพดานทำด้วยไม้ มีประตูทำด้วยไม้สองประตูด้านทิศตะวันตก หน้าต่างทำด้วยไม้สี่หน้าต่าง ผนังฉาบปูนตำแบบสมัยโบราณ ใบเสมาสองชั้น ทำด้วยหินชนวน ตัวอาคาร กว้าง ๙ เมตร ยาว ๑๕ เมตร รอบตัวอาคารทำเป็นกำแพงแก้วปูนปั้น มีประตูทางเข้า ๕ ด้าน คือ ทิศตะวันตกหนึ่งด้าน( ด้านหน้า ) ทิศเหนือสองด้าน( ข้าง ) ทิศใต้สองด้าน( ข้าง ) ประวัติความเป็นมา ตามประวัติได้สร้างมาแต่ครั้งกรุงสุโขทัยเป็นราชธานีประมาณปี พ.ศ. ๑๘๒๖ และได้ทำการบูรณะเป็นลำดับมาเท่าที่ทราบคือ ประมาณปี พ.ศ. ๒๔๕๐ โดยพระยารณชัยชาญยุทธ (ครุฑ) เป็นอุโบสถที่ตั้งอยู่บนเกาะกลางสระน้ำ และด้านหน้าตัวอาคารอยู่ทางทิศตะวันตก พระประธานในอุโบสถ เป็นพระพุทธรูปปูนปั้นศิลปะสมัยสุโขทัย ปางมารวิชัย หน้าตักกว้าง ๗๙ นิ้วสูงจากฐานองค์พระถึงพระขนง ๗๒ นิ้ว ฐานชุกชีทำเป็นสามชั้น ชั้นแรกทำเป็นฐานกลีบบัว ส่วนสองชั้นล่างทำเป็นแบบเรียบง่าย ฐานบน กว้าง ๗๙ นิ้ว ยาว ๑๐๑ นิ้ว ฐานล่าง กว้าง ๑๐๖ นิ้ว ยาว ๑๕๙ นิ้ว ตามประวัติได้ทำการบูรณะใหม่บางส่วน ประมาณ ปี พ.ศ. ๒๔๕๐ ครั้งบูรณะอุโบสถ เป็นพระพุทธรูปปูนปั้นแล้วขัดปูนตำสีขาว ชาวบ้านจึงเรียกว่า “หลวงพ่อขาว” สถานที่สำคัญ - ประโยชน์ใช้สอย ใช้ในการทำกิจพิธีสงฆ์