กี เครื่องมือชนิดหนึ่ง มีประวัติความเป็นมา กี อันนี้มีอายุประมาณ 700 กว่าปี ความสำคัญ เป็นวัตถุโบราณที่สำคัญ แสดงถึงรูปแบบของเตาเผาและคเรื่องปั้นดินเผา ลักษณะของสิ่งของ กี หรือ กี่ เป็นฐานสำหรับตั้งชาม สำหรับนำเข้าเตาเผา ซึ่งเป็นรูปแบบหนึ่งของการเผาเครื่องปั้นดินเผาของสุโขทัยในสมัยก่อน ที่เรียกว่า เครื่องสังคโลกเตาทุเรียงเกาะน้อย ซึ่งเป็นกลุ่มเตาที่อยู่ใกล้เมืองเก่าศรีสัชนาลัยเป็นแหล่งเตาที่มีจำนวนมากที่สุด เป็นแหล่งเตาเก่ามีการเผาเครื่องถ้วยก่อนสมัยสุโขทัย เครื่องถ้วยเคลือบสีน้ำตาลที่เรียกว่าเชลียง เครื่องถ้วยเผาที่เตาเกาะน้อยมีลักษณะคล้ายเครื่องถ้วยลพบุรี มีทั้งสีน้ำตาลไหม้อย่างเครื่องเคลือบขอม และสีน้ำตาลอมเหลือง เป็นเตาที่ทำเครื่องถ้วยชามมาก่อน และเปลี่ยนมาเป็นเตาเผาเครื่องถ้วยเขียวไข่กา (เซลาดอน) เป็นแหล่งผลิตส่งขายต่างประเทศโดยเฉพาะในอาเซียอาคเนย์ ส่วนใหญ่เป็น ชาม จาน จานเชิง ขวด สีของเครื่องสังคโลกมีหลายสี เช่นสีน้ำตาล สีเหลืองอ่อน สีขาว มีลวดลายที่เขียนด้วยสีที่เข้มกว่าลงในภาชนะภาชนะที่ยังดิบอยู่แล้วจึงชุบเคลือบและเผา การเรียงเครื่องถ้วยในเตาเผาไม่ซ้อนกันเป็นชั้น ๆ อย่างเตาสุโขทัย แต่จัดวางบนกี่แท่งกลวง ดังนั้นก้นชามที่เตาแห่งนี้จึงมีวงแหวนปรากฏอยู่ สภาพเศรษฐกิจและสังคม สถาปัตยกรรม (ยุคสมัย) ศิลปะสุโขทัย วัสดุที่ใช้ กระเบื้องดินเผา ลวดลาย - การใช้ประโยชน์ในอดีต เป็นฐานสำหรับตั้งชาม สำหรับนำเข้าเตาเผา ผู้ครอบครอง หน่วยงานที่ดูแล พิพิธภัณฑ์ผ้าทองคำ เลขที่ 477 หมู่ที่ 2 บ้านหาดเสี้ยว ตำบลหาดเสี้ยว อำเภอศรีสัชนาลัย จังหวัดสุโขทัย แนวคิดในการจัดเก็บ จัดแสดงภายในอาคาร