เครื่องมือจัดเก็บข้อมูล 08 โบราณวัตถุ ชื่อ โบราณวัตถุเมืองบางขลัง ประวัติความเป็นมา กรมศิลปากรที่ดำเนินการขุดสำรวจทางโบราณคดีที่เมืองบางขลังในระหว่าง พ.ศ. 2540-2544 ทำให้ทราบเรื่องราวเกี่ยวกับวิถีความเชื่อของผู้คนในอดีต โดยการพบหลักฐานการใช้เครื่องถ้วยชามเนื้อแกร่งที่ผลิตจากเตาเมืองศรีสัชนาลัย ที่มีอายุราวพุทธศตวรรษที่ 19-20 พิธีกรรมความเชื่อเกี่ยวกับการปลงศพในอดีตด้วยการบรรจุอัฐิซึ่งผ่านการเผาแล้วในภาชนะดินเผาฝังในบริเวณโบราณสถานภาชนะดินเผาส่วนใหญ่ที่บรรจุอัฐิเหล่านี้ส่วนใหญ่ผลิตจากแหล่งเตาเผาเครื่องถ้วยเมืองศรีสัชนาลัย ภายในภาชนะยังบรรจุเครื่องอุทิศ อาทิ คันฉ่องสำริด เต้าปูนสำริด แหนบสำริด ชิ้นส่วนพระพิมพ์ดินเผา เช่น วัดโบสถ์ วัดใหญ่ชัยมงคล วัดไร่ถั่ว วัดสระคู่ โบราณสถานบางแห่งยังพบชิ้นส่วนเครื่องถ้วยจีนสมัยราชวงศ์หมิง เช่น วัดดงอ้อยเหนือ อายุราวพุทธศตวรรษที่ 20-21 ความสำคัญ เมืองบางขลังปรากฏกล่าวถึงในศิลาจารึกหลักที่ 2 (สิลาจารึกวัดศรีชุม) ว่า “เมืองบางขลง” และศิลาจารึกหลักที่ 3 (ศิลาจารึกนครชุม) ระบุชื่อเมือง”บางฉลัง” หลักฐานดังกล่าวทำให้สามารถสันนิษฐาน ได้ว่าเมืองโบราณแห่งนี้อาจมีอายุร่วมสมัยกับเมืองสุโขทัย และเมืองศรีสัชนาลัย เมื่อราวพุทธศตวรรษที่ 18 ทั้งยังคงความสำคัญต่อเนื่องถึงรัชสมัยพระมหาธรรมราชา (ลิไท) ต่อมาในสมัยอยุธยา การผนวกรัฐสุโขทัยเป็นดินแดนในปกครอง ส่งผลต่อเมืองบางขลัง ให้เป็นเพียงชุมชนหนึ่งของหัวเมืองภาคเหนือ จึงอาจเป็นสาเหตุที่ทำให้เมืองแห่งนี้ไม่ปรากฏในหลักฐานประเภทลายลักษณ์อักษร ลักษณะของสิ่งของ ภาชนะดินเผาถ้วย ชาม พระพิมพ์ พระพุทธรูปสำริด คันฉ่องสำริด เต้าปูนสำริด แหนบสำริด ชิ้นส่วนพระพิมพ์ดินเผา สภาพเศรษฐกิจและสังคม สถาปัตยกรรม (ยุคสมัย) ศิลปะสุโขทัย ราวพุทธศตวรรษที่ 19-20 วัสดุที่ใช้ ลวดลาย การใช้ประโยชน์ในอดีต ผู้ครอบครอง หน่วยงานที่ดูแล วัดโบสถ์เมืองบางขลัง ตำบลเมืองบางขลัง อำเภอสวรรคโลก จังหวัดสุโขทัย แนวคิดในการจัดเก็บ จัดแสดงอยู่ภายในอาคารศูนย์ข้อมูล วัดโบสถ์เมืองบางขลัง