เทวสถานปรางค์แขก ตั้งอยู่ระหว่างพระนารายณ์ราชนิเวศน์กับบ้านวิชาเยนทร์ เดิมเป็นศาสนสถานในศาสนาพราหมณ์-ฮินดู สร้างเป็นปราสาทก่ออิฐเรียงกัน 3หลังหันหน้าไปทางทิศตะวันออก ปราสาททั้ง 3 หลังมีประตูเข้าเพียงด้านเดียว อีก 3ประตูเป็นประตูหลอก ปรางค์แขกมีอายุประมาณพุทธศตวรรษที่ 15 กำหรนอายุจากลักษณะทางสถาปัตยกรรมและเทคนิคการก่อสร้างที่คล้ายคลึงกับศิลปะเขมรแบบพระโค (พ.ศ.1425-1436) ที่ก่อสร้างปราสาทด้วยอิฐระหว่างอิฐแต่ละก้อนจะสอเชื่อมด้วยยางไม้ กรอบประตูเลียนแบบเครื่องไม้ ในสมัยต่อมาปรางค์แขกได้รับการบูรณะซ่อมแซมครั้งใหญ่ โดยเปลี่ยนเทคนิคการก่อสร้างปราสาทแบบก่ออิฐสอปูน ซึ่งน่าจะทำในสมัยสมเด็จพระนารายณ์กับการสร้างวิหารขนาดเล็กไว้ด้านหน้ามีประตูทางเข้าแบบโค้งแหลมอันเป็นลักษณะที่นิยมในสมัยนั้น และมีถังเก็บน้ำประปาอยู่ทางด้านทิศใต้ของปรางค์แขก