ขอ คือเครื่องแขวนคอสัตว์เลี้ยง เช่น วัว ควาย คำว่าขอแผลงจาก เกราะเป็นเขาะ แล้วยืดเสียงเป็นขอ แล้วแผลงต่อไปเป็น กะลอ หรือกอลอ ขอทำจากไม้เนื้อแข็ง ลูกกระพรวนอาจทำจากเหล็กหรือไม้ก็ได้ ลักษณะของขอเป็นชิ้นไม้ครึ่งวงกลมหน้าราว 2-3 นิ้ว ตรงกลางของสันด้านโค้ง ทำเป็นร่องลึกสำหรับห้อยลูกพรวน ใช้แขวนคอวัวหรือควาย เพื่อให้เกิดเสียงเป็นการส่งสัญญาบอกตำแหน่งวัวที่ไปหากินลับตา ขอบางชนิดอาจทำด้วยไม้ไผ่โดยจะผ่าตามแนวยาวของปล้องไม้ไผ่เป็นร่องสำหรับแขวนลูกกระพรวน เสียงก็จะแตกต่างกันไป เรียกขอชนิดนี้ว่ากะโล้ง บางคนเรียกกะโล้งแทนกะลอก็มี ขอที่บริจาคโดยชาวบ้านสว่างให้กับพิพิธภัณฑ์พื้นบ้านวัดสว่าง ตัวขอขุดด้วยไม้เนื้อแข็งมีหูไม้สำหรับผูกเชือกสองข้าง ขุดเป็นโพรง มีไม้เล็กๆ เป็นลูกกระทบห้อยอยู่ด้านในสองหรือสามอัน ปัจจุบันได้จัดแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์พื้นบ้านวัดสว่างพิมพ์ธรรม หมู่ 2 บ้านสว่าง ตำบลสว่าง อำเภอสว่างวีระวงศ์ อุบลราชธานี