สุ่ม คือเครื่องมือจับปลาชนิดหนึ่ง สุ่ม ทำจากไม้ไผ่เหลา นำมาสานเป็นตาห่าง ๆ มัดด้วยหวาย มีลักษณะคล้ายรูปทรงกระบอก ด้านบนมีลักษณะแคบ เรียกว่า ปากสุ่ม ส่วนด้านล่างผายออกเรียกว่า ตีนสุ่ม วิธีการใช้สุ่มจับปลาจะใช้ในลักษณะครอบลงไปในบริเวณที่คาดว่าจะมีปลาอยู่ เรียกอาการนี้ว่า “สุ่ม” ซึ่งการสุ่มปลามักจะสุ่มในน้ำที่ไม่กว้างและไม่ลึกนัก พอสุ่มแล้วคนหาปลาก็จะใช้มือควานลงในสุ่ม หากสุ่มได้ปลาก็จะจับปลานั้นมาใส่ข้องที่สะพายติดตัวมาด้วย คนหาปลามักจะใช้ไม้ลากไปตามพื้นใต้น้ำ ปลาจะกระโดดหนีเมื่อเจอกับไม้ คนหาปลาก็จะสุ่มปลาได้แม่นยำขึ้น แต่บางครั้งก็จะสุ่มไปเรื่อย ๆ จึงเป็นที่มาของสำนวนไทยที่ว่า “สุ่มสี่สุ่มห้า” ซึ่งหมายถึง ทำโดยไม่คิดหน้าคิดหลังให้ดี เสียก่อน สุ่มหาปลานี้จัดแสดงอยู่ที่หอวัฒนธรรมอุบลวิทัศน์ ชั้น 1 อาคารศูนย์ศิลปวัฒนธรรมกาญจนาภิเษก เลขที่ 2 ถนนแจ้งสนิท ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี