การค้ำโพธิ์คือ การนำไม้มาค้ำที่กิ่งของต้นโพธิ์ ซึ่งชาวบ้านบางกลุ่มเชื่อว่าเป็นการค้ำจุนชีวิตของตนเองได้ เป็นความเชื่อที่มีมานาน ไม่ทราบประวัติแน่ชัด ในบางท้องถิ่นก็เชื่อว่าจะเป็นการต่ออายุให้พระพุทธศาสนา หากมีผู้ป่วยที่มีอาการนอนไม่หลับ ผอมเหลืองหาสาเหตุไม่ได้ ไปทำงานไม่ได้ ปวดหัวตัวร้อนตลอดเวลาต้องพึ่งพระ ให้จัดหาไม้คูณ ไม้ยอ ถากให้มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางเท่าประมาณขาของคนป่วย ยาวประมาณ 1-2 วา เมื่อถึงวันพระ 15 ค่ำ กลางเดือน นำดอกไม้ ธูปเทียน หมากพลู บุหรี่ ข้าวตอกดอกไม้ นำผู้ป่วยไปจัดเพื่อประกอบพิธี นิมนต์เจ้า อาวาส พร้อมลูกวัด 4 รูป ร่วมพิธีรับศีล ชุมนุมเทวดา กล่าวแก่รุกขเทวดาที่รักษาต้นโพธิ์ ต้นไทร ขอให้อาการป่วยบรรเทาต่ออายุให้ยืนยาว แล้วนำไม้เสานั้นค้ำโพธิ์ ค้ำไทร พระสงฆ์สวดอนุโมทนา ผู้ป่วยกรวดน้ำ ต้นโพธิ์เป็นต้นไม้ที่พระองค์ได้อาศัยประทับทำสมาธิวิปัสสนาในวันตรัสรู้ คนโบราณนิยมปลูกต้นโพธิ์ไว้ตามวัดวาอารามก็มุ่งหมายเพื่อให้เป็นเครื่องเตือนใจผู้พบเห็นให้ได้รำลึกถึงพระพุทธเจ้า