การเล่นรำสวด เป็นการแสดงพื้นบ้านอย่างหนึ่งของจังหวัด รวมถึงจังหวัดใกล้เคียงด้วย ลุงเฟื้อง ใจเที่ยงเล่าให้ฟังว่า การรำสวดจะแสดงเฉพาะงานศพเท่านั้น เป็นการแสดงที่มีมานานกว่าหนังตะลุง ในอดีตจะมีการตั้งตู้พระธรรมอยู่ข้างหน้าและก็นำหนังสือพระมาลัยมาวางบนตู้ คนร้องจะร้องตามเนื้อหาในใบลานนั้น ปัจจุบัน เปลี่ยนมาเป็นเรื่องราวแทน เช่น พระอภัยมณี , พระรถเมรี, ขุนช้าง-ขุนแผน เป็นต้น แต่ก็จะปรับแต่งให้เข้ากับการรำสวด ช่วงเวลาเล่นรำสวดคือหลังจากพระสวดเสร็จแล้ว จุดประสงค์ของการรำสวดนี้ก็เพื่ออยู่เป็นเพื่อศพ หรืออยู่เป็นเพื่อนเจ้าภาพ ซึ่งอาจมีความเศร้าโศกในช่วงงานศพ โดยจะร้องรำสวดจนถึงเช้า การเริ่มร้องโดยมีคนร้องนำเป็นชายหรือหญิงก็ได้ แต่ต้องคัดคนที่เสียงดัง ๆ มาร้อง ปกติก็ ชาย 4 คน หญิง 4 คน เครื่องดนตรีก็มี กรับ, ฉิ่ง และก็กลอง 2 หน้า การแต่งกายสมัยก่อนก็ใช้ชุดธรรมดา ในปัจจุบันก็เป็นชุดดำ จะเป็นกระโปรงหรือกางเกงก็ได้ แต่มีกฏในคณะคือห้ามดื่มเหล้า ถ้ามีการดื่มมาก่อนก็จะไม่ให้ไปร้องรำสวด ต้องเปลี่ยนคนอื่นไปแทน