การสานสุ่มไก่เป็นภูมิปัญญาของชาวบ้านที่ทำด้วยไม้ไผ่ หรือหวาย จากฝีมือและความคิดของภูมิปัญญาชาวบ้าน มีรูปทรงแตกต่างกันไปตามแต่ละท้องถิ่น แต่ละภูมิภาค สุ่มไก่เป็นอุปกรณ์ที่ใช้สำหรับครอบไก่ ขังไก่ จำกัดบริเวณของไก่ นิยมใช้ในการเลี้ยงไก่พื้นบ้านหรือไก่ชน ราคาของสุ่มไก่อาจแตกต่างกันไป ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับหลายสิ่งหลายอย่าง เช่น วัสดุที่ใช้ ขนาด ความประณีต สวยงาม แข็งแรง ระยะทางในการขนส่ง และพ่อค้าคนกลาง

วัสดุที่นิยมนำมาทำสุ่มไก่ ได้แก่ หวาย ไม้ไผ่รวก ไม้ไผ่ต่าง ๆ (ไผ่ป่า ไผ่สีสุก ไผ่หก ฯ) และเหล็กเส้นกับตาข่าย

อายุการใช้งานขึ้นอยู่กับวัสดุที่ใช้ และการดูแลรักษา สามารถใช้ประโยชน์ได้นานประมาณ 5-10 ปี

เครื่องมือและอุปกรณ์

1.เลี่อยคันธนู (ใช้เลื่อนตัดข้อปลายลำไผ่และเลื่อยตัดปากสุ่มเมื่อสานสุ่มไก่เสร็จแล้ว

2. มีดพร้า ใช้ผ่าลำไผ่และเหลาจักตอกไผ่เพื่อแยกส่วนใน และส่วนผิวของไผ่

3. ค้อน ใช้ตอกตะขอข้อไผ่หลักหมุดยึดส่วนหัวสุ่มไก่เมื่อสานขึ้นรูป

4.ไม้ไผ่ ที่มีอายุประมาณ 2 ปี

การจักตอกไผ่

-ใช้เลื่อยคันธนูเลื่อยตัดข้อปล้องแรกของไผ่ทิ้งเพื่อให้ผ่าลำไผ่ได้สะดวก

-ผ่าลำไผ่ออกมาเป็นเส้นๆ

-จักตอกเส้นไผ่เป็น "ตอกยืน" ความกว้าง 1.3-1.7 ซ.ม. "ตอกยาว" ความกว้าง 0.8 ซ.ม. "ตอกไผ่ตีน" ความกว้าง 1.6-2.0 ซ.ม. (ไผ่หนึ่งลำเหลาจักตอกได้ "ตอกยืน" ใช้สานสุ่มไก่ได้ 1 ใบ และ "ตอกยาว" สานสุ่มไก่ได้ 2 ใบ

-ส่วนที่เป็นข้อไผ่นำมาเหลาเป็นตะขอข้อไผ่หลักหมุดยึดหัวสุ่ม เพื่อไม่ให้สุ่งขยับเขยื่อนในขณะสานขึ้นรูป

การสานสุ่มไก่

1) เริ่มจากสานตอกยาวและตอกยืนเป็นหัวสุ่มแบบลายขัด

2) ใช้ค้อนตอกตะขอข้อไผ่หลักหมุดยึดหัวสุ่มบนพื้นดินลานกว้าง เพื่อยึดส่งไก่ไว้ในการสานขึ้นรูป

3) ใช้ตอกยาวสานรอบ ๆ สุ่มไก่เพื่อขึ้นรูปแบบลายหนึ่ง (ยกหนึ่ง ข้ามหนึ่ง) โดยจุดเริ่มต้นของตอกยาวแต่ละเส้นเปลี่ยนตำแหน่งไปเรื่อย ๆ เพื่อให้สุ่มไก่ได้รูปทรงกลม

4) สานตีนสุ่มไก่ โดยใช้ตอกไผ่ตีน ประมาณ 5 เส้น

5) ใช้เลื่อยคันธนูเลื่อยตัดส่วนตอกยืนที่ยื่นยาวตีนสุ่มไก่ทิ้งไป