ข้าวดอกรายเป็นอาหารท้องถิ่นมีมาตั้งแต่สมัยเริ่มก่อตั้งบ้านสะกอมเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของที่นี่และหากินได้ยาก เป็นอาหารที่สืบทอดกันมาเป็นเวลายาวนานตั้งแต่รุ่นบรรพบุรุษข้าวดอกรายเป็นการนำของที่มีอยู่ในแต่ละบ้านมาร่วมกันทำ และร่วมกันกิน ถือเป็นการสร้างความผูกกัน ที่เรียกกันว่า "กินข้าวครกเดียวกัน" หมายถึง การพึ่งพากันช่วยเหลือซึ่งกันและกัน สาเหตุที่ชื่อข้าวดอกรายก็เพราะส่วนผสมที่หลากหลายและหาได้ง่ายจากในครัว เป็นวิถีวัฒนธรรมที่ไม่ฟุ่มเฟือยของชาวบ้าน เช่น ข้าวที่เหลือหรือคนบ้านเราเรียกว่าข้าวเย็นเป็นวัตถุดิบหลัก หัวหอม พริกสด ปลาสด กะปิ มะขามเปียก ตะไคร้ สำหรับกะปิของสะกอมก็ได้ชื่อว่าเป็นกะปิที่อร่อยวิธีทำนำตะไคร้ พริก หัวหอมมาตำในครกไม้ให้ละเอียดใส่ปลาและกะปิตำให้เข้ากันใส่น้ำมะขามเปียกหรือมะขามสดก็ได้ จากนั้นใส่ข้าวคลุกเคล้าให้เข้ากันสามารถทานได้เลย มีเครื่องเคียงเป็นปลาแห้งทอดและผักสดก็จะทำให้ข้าวดอกรายมีความอร่อยยิ่งขึ้น