“แก่งกะลังกะลาด” เป็นบริเวณทางน้ำไหลผ่านแผ่นหินทราย ในเขตอุทยานแห่งชาติภูผาเหล็ก ในท้องที่บ้านกุดแฮด หมู่ที่ 4 ตำบลกุดบาก อำเภอกุดบาก จังหวัดสกลนคร (เขตรอยต่อระหว่างอำเภอกุดบากกับอำเภอภูพาน จังหวัดสกลนคร) ไหลลงสู่ลำห้วยน้ำท่วม ลำห้วยอีด่อน และไหลลงสู่เขื่อนน้ำอูน ในท้องที่อำเภอกุดบาก จังหวัดสกลนคร“กะลังกะลาด” เป็นภาษาถิ่นของชนเผ่ากะเลิงที่เรียกชื่อสถานที่ดังกล่าวมาตั้งแต่บรรพบุรุษ หมายถึง บริเวณ ที่น้ำไหลผ่านแผ่นหินทรายมีความลาดเอียงเฉลี่ยประมาณ 15-20 องศา โดยไหลผ่านก้อนหินทั้งก้อนใหญ่ และเล็กซึ่งตั้งกระจายอยู่ทั่วบริเวณแผ่นหินที่น้ำไหลผ่าน มีพื้นที่เป็นบริเวณกว้างเฉลี่ยประมาณ 30 เมตร และยาวประมาณ 100 เมตร รวมเนื้อที่บริเวณแก่งกะลังกะลาด ประมาณ 4 ไร่ ไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าแก่งดังกล่าวเกิดขึ้นในปีใด เมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม 2562 นายอำเภอกุดบากในขณะนั้น (นายปรีชา มณีสร้อย) ได้นำปลัดอำเภอกุดบาก พร้อมด้วยสมาชิกกองอาสารักษาดินแดน (อส.) สังกัดกองร้อยอาสารักษาดินแดน ที่ 8 อำเภอกุดบาก เจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติภูผาเหล็ก กำนัน ผู้ใหญ่บ้านฯลฯ ตำบลกุดบาก และชาวบ้านกุดแฮดออกลาดตระเวนเพื่อสำรวจและดูแลรักษาทรัพยากรธรรมชาติในเขตท้องที่ตามอำนาจหน้าที่ ได้สำรวจพบรอยเท้าสัตว์คล้ายรอยเท้าไดโนเสาร์ รอยเท้านก และรอยเท้าสัตว์อื่นเป็น จำนวนมากกระจายอยู่ทั่วแผ่นหินทราย บริเวณแก่งกะลังกะลาด วันที่ 21 พฤษภาคม 2562 อำเภอกุดบากและอุทยานแห่งชาติภูผาเหล็ก

สรุปผลการสำรวจเบื้องต้น จากร่องรอยที่พบ เป็นรอยที่มีลักษณะเป็นสามนิ้ว แต่รอยไม่ต่อเนื่อง จึงไม่สามารถหาแนวทางเดินได้และบางรอยมีความไม่ชัดเจนเนื่องจากเกิดการกัดกร่อนพื้นผิวด้านบนของรอยจึงทำให้ส่วนที่เป็นรอยอุ้งตีนหายไปเหลือเพียงส่วนปลายนิ้วและเล็บ แต่จากรอยที่เห็นได้ชัดเจนว่ามีสามนิ้ว สามารถสรุปได้ว่าเป็นรอยของไดโนเสาร์กินเนื้อ กลุ่มเทอโรพอด (Theropod) เป็นไดโนเสาร์ที่มีความหลากหลายของรูปร่าง ตั้งแต่ขนาดเล็กเท่าไก่ และใหญ่กว่าช้าง หรือราว 17 เมตร สามารถจำแนกออกเป็น 2 กลุ่ม คือ เทอโรพอดขนาดใหญ่ (Carnosaur) และเทอโรพอดขนาดเล็ก (Coelurosaurs)เป็นพวกวิวัฒนาการจนตัวเล็กลง แต่ยังมีเขี้ยวเล็บแหลมคมตามแบบฉบับของเทอโรพอด และมีความว่องไวปราดเปรียว โดยส่วนใหญ่เทอโรพอดจะกินเนื้อเป็นอาหาร ดูได้จากลักษณะฟันของพวกมันที่มีฟันคม ขอบฟันเป็นหยักสำหรับตัด และฉีกชิ้นเนื้อ อีกทั้งยังเป็นไดโนเสาร์ที่เดินด้วย 2 ขาหลัง มีนิ้วตีนจำนวน 4 นิ้ว คล้ายไก่ในปัจจุบัน โดยนิ้วที่หนึ่งจะมีการลดขนาด จนเล็กคล้ายเดือยไก่ ทำให้รอยตีนที่พบส่วนใหญ่เป็นรอยที่มีเพียง 3 นิ้ว