ขณะที่ปัจจุบันหลายคนมองว่าลายสือไทยเป็นภาษาที่ตายแล้ว จะเรียนไปกันไปทำไมในเมื่อไม่ได้ใช้งานอะไร แต่ คุณครูทุเรียน พรมมิ ผู้ก่อตั้งศูนย์สืบสานลายสือไทยกลับมองต่างออกไป

ย้อนไปตอนที่คุณครูทุเรียนยังสอนวิชาภาษาไทยที่โรงเรียนเทศบาลวัดไทยชุมพล (ดำรงประชาสรรค์) ในตัวจังหวัดสุโขทัย ก่อนหน้านี้คุณครูยอมรับว่าก็ยังไม่รู้จักกับลายสือไทยนี้อย่างแจ่มชัด แต่ด้วยความตระหนักถึงคุณค่า และเกรงว่านับวันจะค่อยๆ สูญหายไปตามกาลเวลา ทำให้คุณครูเริ่มคิดค้นนวัตกรรมการเรียนการสอนเรื่องนี้ขึ้น ผ่านการทำการบ้านอย่างหนัก เพื่ออ่านและแปลจารึกหลักที่ 1 ของพ่อขุนรามคำแหงมหาราชให้ได้ จนในที่สุดออกมาเป็นหลักสูตรที่ใช้ในรายวิชาพัฒนาผู้เรียน ที่เด็กๆ จะได้เรียนรู้ตั้งแต่เรื่องรูปแบบตัวอักษร การเขียน การอ่าน และการประสมคำที่ใช้กันในสมัยสุโขทัย และยังสอดแทรกประวัติศาสตร์ รวมถึงเรื่องคุณธรรมเข้าไปด้วยพร้อมกันในบทเรียน

เมื่อเกษียณอายุราชการ คุณครูทุเรียนตั้งใจอย่างแน่วแน่ว่าอยากถ่ายทอดความรู้เรื่องลายสือไทยอย่างต่อเนื่อง ประกอบกับมีหน่วยงานยื่นมือมาช่วยสนับสนุน จึงเกิดเป็นศูนย์สืบสานลายสือไทยขึ้นที่บ้านของคุณครูเอง ด้วยความหวังอยากให้คนไทยรู้จักรากเหง้าของตัวอักษรที่ใช้กัน รวมทั้งเพื่อมอบความรู้ให้กับบุคคลภายนอกที่สนใจ โดยไม่จำกัดอยู่แค่ในแวดวงการศึกษา

นักท่องเที่ยวที่มีเวลาไม่มาก คุณครูมีกิจกรรมน่ารักๆ เขียนลายสือไทยลงบนแผ่นไม้เล็กๆ ทำเป็นพวงกุญแจ และยังมีถุงผ้าลายสือไทยสุดเก๋ จะเขียนคำอะไรลงไปก็ได้ ไม่ว่าจะเป็นชื่อตัวหรือคำอวยพร โดยจะคอยสอนเขียนและอ่านให้เป็นตัวอย่างอย่างใกล้ชิด

มาเยี่ยมบ้านของคุณครูทุเรียนไม่เพียงได้ของที่ระลึกติดไม้ติดมือ ยังได้ความรู้ด้านภาษาติดตัวกลับไปด้วย