ประเพณีชักพระบก ตำบลเสวียด อำเภอท่าฉาง จังหวัดสุราษฎร์ธานี เป็นประเพณีท้องถิ่นเก่าแก่ที่สืบทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่นกว่า 300 ปีแล้ว และเชื่อกันว่าเป็นประเพณีเก่าแก่มีเพียงแห่งเดียวในโลก
ที่มีการชักพระบก โดยจัดขึ้นทุกปีของวันวิสาขบูชา (วันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 6)

กิจกรรมเริ่มด้วยพิธีสรงน้ำพระพุทธรูป จากนั้นได้มีการอัญเชิญพระพุทธรูปขึ้นเรือพระบก ก่อนที่ชาวบ้านจะร่วมกันชักพระผ่านทุ่งนาจากวัดประตูใหญ่ ไปยังวัดท่าเสวียด ซึ่งระยะห่างจากวัดประตูใหญ่ไปยังวัดท่าเสวียด เป็นระยะทางประมาณ 1 กิโลเมตร ซึ่งมีบุคคลเข้าร่วมงานเป็นจำนวนมาก ทุกเพศ ทุกวัย ทุกเชื้อชาติ ทั้งเด็ก คนหนุ่มสาว และคนเฒ่า คนแก่ ชาวต่างชาติที่ทำงานอยู่ในพื้นที่ตำบลเสวียด ระหว่างทางมีการละเล่นพื้นบ้าน รำกลองยาวกันอย่างสนุกสนาน หลังจากชักเรือพระไปถึงวัดท่าเสวียด แล้วจะมีพิธีสมโภชเป็นเวลา 1 คืน ก่อนที่จะชักพระกลับมายังวัดประตูใหญ่ในวันรุ่งขึ้น

สำหรับประเพณีดังกล่าว เมื่อถึงวันวิสาขบูชาของทุกปี ชาวบ้านตำบลเสวียดไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็จะพร้อมใจกันเดินทางกลับบ้านเพื่อมาร่วมงานเพื่อความเป็นสิริมงคล และความรักความสามัคคีของชุมชน
ที่คงอนุรักษ์ไว้สืบไป โดยทุกปีจะมีการชักพระบกเล่นโคลนผ่านทุ่งนามีการขว้างปาโคลนอย่างสนุกสนาน โดยมีประชาชน ทั้งเด็ก หนุ่มสาว ผู้สูงอายุ และชาวต่างชาติที่ทำงานอยู่ในพื้นที่ตำบลเสวียด มาร่วมแรงร่วมใจกัน
ชักพระเป็นจำนวนมาก ตลอดเส้นทางใส่กันอย่างสนุกสนาน สำหรับเรือพระมีความโดดเด่น คือ ไม่มีล้อเลื่อนต้องใช้แรงคนชักลากเท่านั้น เลื่อนต้องใช้การออกแรงจากกำลังคนชักลากเท่านั้น การชักพระบก แต่โบราณนิยมใช้ล้อเลื่อน เรือพระมีน้ำหนักต้องอาศัยคนลากเป็นจำนวนมาก จึงต้องมีเชือกลากเป็น 2 สาย สายหนึ่งสำหรับผู้หญิงอีกสายหนึ่งสำหรับผู้ชาย โดยจะช่วยกันลากเรือพนมพระผ่านทุ่งนา ระหว่างทางลากเรือพนมพระผ่าน จะต้องลุยน้ำ ลุยโคลน และเมื่อถึงรุ่งเช้าในวันแรม ๑ ค่ำ เดือน ๖ จะอัญเชิญพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์
ขึ้นประดิษฐานบนเรือพนมพระอีกครั้งเพื่อลากกลับไปยังวัดประตูใหญ่ดังเดิม