บ้านศรีฐาน ตำบลศรีฐาน อำเภอป่าติ้ว จังหวัดยโสธร ซึ่งอยู่บนถนนสายอรุณประเสริฐ จากบ้านนิคม ถึง บ้านลุมพุก อำเภอคำเขื่อนแก้ว จังหวัดยโสธร มีระยะห่างจากทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 202 ประมาณ 2 กิโลเมตร มีพื้นที่ 17,590 ไร่

การผลิตหมอนขวานผ้าขิดเริ่มต้นมาจากการทำหมอนหนุนซึ่งใช้ในครัวเรือนและใช้ในการแลกเปลี่ยนสิ่งของเช่น แลกข้าว ปลา พริก หอมและกระเทียมแทนการซื้อขายโดยเฉพาะกับหมู่บ้านอื่นต่อมาจึงมีการพัฒนารูปแบบที่หลากหลาย ที่ได้รับความนิยมมากที่สุดคือหมอนขวานผ้าขิดดังนั้นจึงได้มีการเน้นที่จะผลิตและพัฒนาหมอนขวานให้มีรูปแบบที่สวยงามในอดีตจะผลิตเพื่อใช้ในครัวเรือนและทำบุญถวายพระ ตลอดจนใช้ในงานประเพณีต่าง ๆและเป็นของฝากสำหรับกับญาติพี่น้องต่างถิ่น

การนำหมอนขวานผ้าขิดมาเป็นของฝากนี้เองทำให้หมอนขวานบ้านศรีฐานเป็นที่รู้จักของคนนอกชุมชนเมื่อมีความต้องการมากขึ้นจึงมีการผลิตเพื่อจำหน่าย ต้นตำรับที่ผลิตคนแรก คือนางธรรมมา สู้สงคราม จากนั้นได้มีการผลิตหมอนขวานผ้าขิดเพื่อการจำหน่ายจนเป็นที่รู้จักของคนทั่วไปจนถึงปัจจุบัน

หมอนขวานผ้าขิด เป็นของใช้ของตกแต่งสำหรับประดับบ้านเรือนมีรูปแบบสวยงามกะทัดรัด มีหลากหลายรูปแบบ และขนาดตามความต้องการของลูกค้าและเป็นผลิตภัณฑ์ที่ขึ้นชื่อของตำบลศรีฐาน เป็นเอกลักษณ์ของจังหวัดดังคำขวัญของจังหวัดยโสธร“เมืองบั้งไฟโก้แตงโมหวาน หมอนขวานผ้าขิด แหล่งผลิตข้าวหอมมะลิ”

ขั้นตอนการผลิต

1. นำผ้าลายขิดมาตัดเป็นหมอนสามเหลี่ยมตามขนาดและรูปแบบที่ต้องการ
2. นำผ้าที่ตัดไว้มาพับให้เป็นรอยแล้วนำมาเย็บตามรอยที่พับหรือขีดไว้ ให้เป็นรูปหมอนสามเหลี่ยม
3. นำผลิตภัณฑ์ที่ได้จากการเย็บมาสอยปิดหน้า แล้วนำมายัดด้วยนุ่นและปิดหน้าซ้ำอีกครั้ง แล้วบรรจุหีบห่อ ก็จะได้หมอนสามเหลี่ยมที่สวยงาม ผลิตได้เดือนละ 2,000 – 4,000 ลูก