วัดหนองคันจามเป็นวัดเก่าแก่และเป็นแหล่งโบราณคดีที่สำคัญของจังหวัดนครนายก สร้างมาตั้งแต่ พ.ศ.2440 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อปี พ.ศ.2456 เดิมบริเวณหนองคันจามเป็นทุ่งต่อกันไปถึงทุ่งรังสิต ในลักษณะทุ่งป่าติดต่อกันไป มีหนองน้ำขนาดใหญ่ จึงมีช้างเข้ามาอาศัยแหล่งน้ำจากที่นี่และการใช้บ่วงสำหรับดักช้าง เรียกว่าคันจาม เวลาช้างลงมากินน้ำ ก็จะสะดุดคันจามที่วางดักไว้ ซึ่งจะออกไม่ได้ ลักษณะที่สำคัญของวัดหนองคันจาม คือพระอุโบสถหลังเดิม เป็นแบบก่ออิฐถือปูน โครงสร้างหลังคาเป็นเครื่องไม้มุงกระเบื้อง กระเบื้องว่าวแบบทำจากแม่พิมพ์ ลักษณะโครงหลังคาแบบลดหรือซ้อนกัน 2 ชั้น มีมุขทั้งด้านหน้าและด้านหลัง