เป็นวัดเก่าแก่ เดิมชื่อวัดถนนเกด ซึ่งตาเกดเป็นผู้ขุดถนน สร้างทางเข้าวัดเป็นคนแรก บริเวณรอบวัดมีต้นเกดขึ้นอยู่ มากมาย ต่อมาจึงเรียกว่า วัดป่าเกด สร้างในสมัยรัชกาลที่ 2 เมื่อคราวฟื้นฟูพระพุทธศาสนาทั่วราชอาณาจักร ประมาณ พ.ศ.2360 ครั้นถึงสมัยรัชกาลที่ 3 สมเด็จพระสังฆราช (ด่อน) เป็นประธานร่วมกับกรมหมื่นเจษดาบดินทร์ วังหน้าในรัชกาลที่ 2 ได้มาสร้างอุโบสถวัดป่าเกด หน้าบันเป็นรูปครุฑลวดลาย วิจิตรตระการตา สันนิษฐานว่าหลังจากได้สร้าง พระสมุทรเจดีย์กลางน้ำแล้ว จึงได้มาสร้างอุโบสถนี้ขึ้น