วัดทินกรนิมิต สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2394 เดิมชื่อวัดคลองด้วน สันนิษฐานว่าสร้างมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา เพราะทางวัดได้ขุดพบอิฐมอญฐานกำแพงแก้วรอบอุโบสถเก่า เป็นอิฐสมัยกรุงศรีอยุธยา และได้ชำรุดทรุดโทรมจนกลายสภาพเป็นวัดร้าง ต่อมาสมัยรัตนโกสินทร์ พระองค์เจ้าทินกร(พระเจ้าบรมวงศ์ธอกรมหลวงภูวเนตรนริทรฤทธิ์) ได้ทรงบูรณปฏิสังขรณ์เป็นครั้งใหญ่เปรียบเสมือนได้สร้างขึ้นมาใหม่ เพราะเหตุดังกล่าวสมเด็จพระธีรฐาณมุนี พระเถระผู้ใหญ่เป็นผู้ที่เคยเกี่ยวข้องกับวัดนี้มาก่อน จึงเห็นสมควรให้เปลี่ยนนามวัดตามพระนามของผู้สร้างว่า "วัดทินกรนิมิต" อาคารเสนาสนะประกอบด้วย อุโบสถสร้างเมื่อ พ.ศ. 2529 ศาลาการเปรียญ กุฏิสงฆ์เป็นอาคารครึ่งตึกครึ่งไม้และอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก วิหาร ศาลาบำเพ็ญกุศลสร้างด้วยคอนกรีตเสริมเหล็ก ส่วนปูชนียวัตถุ มีพระประธานประจำอุโบสถปางมารวิชัย มีนามว่า "หลวงพ่อเพชร" พระประธานประจำศาลาการเปรียญ พระพุทธชินราชจำลอง พระประธานในอุโบสถหลังเก่าเป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัยและพระพุทธรูปปูนปั้น สมัยกรุงรัตนโกสินทร์
360 
