สร้างขึ้นในสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย ในราว พ.ศ 2304เล่าลือกันว่าพระเจ้าเสือเสด็จประพาสทางชลมารคผ่านทางหมู่บ้าน พบต้นไม้ใหญ่ขึ้นตามริมคลอง กิ่งทอดก่ายกันมองดูเหมือนถ้ำ และทรงตั้งชื่อให้ว่า “วัดคูหาสวรรค์” และได้ขุดพบพระพุทธรูปสมัยอู่ทองในราว พ.ศ. 2467 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา พ.ศ. 2465

ปรับปรุงข้อมูล ครั้งที่ ๑*

วัดนาขวาง ตั้งอยู่ที่บ้านนาขวาง หมู่ที่ ๔ ตำบลกาหลง อำเภอเมืองสมุทรสาคร จังหวัดสมุทรสาคร สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ที่ดินตั้งวัดมีเนื้อที่ ๒๐ ไร่ ๓ งาน ๒๐ ตารางวา อาคารเสนาสนะ ประกอบด้วย อุโบสถ กว้าง ๙ เมตร ยาว ๑๘.๕๐ เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๕๓๖ เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก หลังคามุงกระเบื้อง ศาลาการเปรียญ กว้าง ๑๒.๘๐ เมตร ยาว ๒๔.๕๐ เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๕๒๖ เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก หอสวดมนต์ กว้าง ๑๐ เมตร ยาว ๒๕ เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๕๓๒ เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก กุฏิสงฆ์ จำนวน ๓ หลัง เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก วิหาร กว้าง ๖.๒๐ เมตร ยาว ๑๒ เมตร เป็นอาคารครึ่งตึกครึ่งไม้ สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๕๓๙ ศาลาอเนกประสงค์ กว้าง ๒๓.๒๐ เมตร ยาว ๓๕.๒๐ เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๕๓๙ เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก ศาลาบำเพ็ญกุศล จำนวน ๑ หลัง สร้างด้วยคอนกรีตเสริมเหล็ก นอกจากนี้มีอาคารเสนาสนะต่างๆ ดังนี้ คือ หอกลอง และหอระฆัง ปูชนียวัตถุมี พระประธานประจำอุโบสถ ปางมารวิชัย ขนาดหน้าตักกว้าง ๙๙ นิ้ว สูง ๒.๕๐ นิ้ว

วัดนาขวาง ตั้งเมื่อ พ.ศ. ๒๓๑๕ ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อ พ.ศ.๒๓๑๕ เขตวิสุงคามสีมากว้าง ๙ เมตร ยาว ๑๘.๕๐ เมตร การบริหารและการปกครอง มีเจ้าอาวาสเท่าที่ทราบนาม คือ รูปที่ ๑ พระกลัด รูปที่ ๒ พระก้อน รูปที่ ๓ พระต่วน รูปที่ ๔ พระสุด รูปที่ ๕ พระเติม เตมิโย รูปที่ ๖ พระยนต์ ยนตสีโล รูปที่ ๗ พระครูสุนทรพัฒนาภรณ์ พ.ศ. ๒๕๒๕ – ปัจจุบัน