ณไหล่คยาศิระ บนไหล่เขายอดพระจุลจอมเกล้า ซึ่งอยู่ทางทิศเหนือสุดของเกาะสีชังเป็นที่ประดิษฐาน รอยพระพุทธบาทจำลอง จำหลักด้วยหินชนวน พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นดำรงราชานุภาพ เป็นผู้นำรอยพระพุทธบาทจำลองนี้มาจากพุทธคยา ประเทศอินเดีย สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ทรงเล่าถึงเรื่องรอยพระพุทธบาทจำลองนี้ไว้ในหนังสือนิทานโบราณคดีมีความตอนหนึ่งดังนี้“ฉันพบศิลาจำหลักเป็นรอยพระพุทธบาทเบื้องขวา ขนาดยาวสักศอกเศษอยู่ที่วัดพุทธคยาแผ่นหนึ่ง สังเกตดูเป็นของเก่ามาก น่าจะสร้างมาแต่ในสมัยพระเจ้าอโศกมหาราช หรือแม้ภายหลังก็ไม่ช้านัก ด้วยมีหลักฐานปรากฏอยู่เป็นสำคัญว่า เมื่อก่อน พ.ศ.500ที่ในอินเดียห้ามมิให้ทำพระพุทธรูป เจดียสถานต่างๆ ที่ทำลวดลายจำหลักศิลาเป็นเรื่องพระพุทธประวัติ ทำพระพุทธรูป ย่อมทำเป็นรูปของสิ่งอื่นแทนพระรูปตอนก่อนตรัสรู้มักทำเป็นรอยพระบาทตรงเมื่อตรัสรู้มักทำเป็นรูปพุทธบังลังก์กับต้นโพธิ์ตรงเมื่อทรงประกาศศาสนาทำเป็นรูปจักรกับกวางตรงเมื่อเสด็จเข้าพระนิพพานทำเป็นรูปพระสถูป จนล่วงพุทธกาลกว่า 500 ปีแล้วพวกโยนก ชาวคันธารราฐทางปลายแดนอินเดียด้านตะวันตกเฉียงเหนือคิดทำพระพุทธรูปขึ้น แล้วชาวอินเดียชนชาติอื่นเอาอย่างไปทำบ้างจึงเป็นเหตุให้เกิดมีพระพุทธรูปสืบมารอยพระบาทนั้นคงเป็นของสร้างขึ้นบูชาแทนพระพุทธเจ้าแต่ในสมัยเมื่อยังไม่มีพระพุทธรูปฉันออกปากขอมหาพราหมณ์มหันต์ ก็ให้โดยเต็มใจจึงได้มาถวายสมเด็จพระพุทธเจ้าหลวงอีกสิ่งหนึ่ง รอยพระพุทธบาทนั้นโปรดให้ประดิษฐานไว้ในมณฑปบนยอดเขาพระจุลจอมเกล้าที่เกาะสีชัง”จากเอกสารหนังสือ พระจุฑาธุชราชฐานณเกาะสีชังหน้า 96 และ หน้า 97