ที่ว่าการอำเภอเจาะไอร้อง ตั้งอยู่ถนนเจาะไอร้อง ไอสะเตียร์ตำบลจวบ ประวัติความเป็นมา เดิมแบ่งเขตการปกครองท้องที่มาจากอำเภอระแงะ สภาพทั่วไปส่วนใหญ่เป็นป่า ภูเขา และบางส่วนเป็นพื้นที่ราบ นอกจากนี้ยังเป็นเขตการเคลื่อนไหวของขบวนการโจรก่อการร้ายอีกด้วย สภาพปัญหาดังกล่าวจึงมีการแบ่งเขตการปกครองท้องที่มาจากอำเภอระแงะเป็นกิ่งอำเภอเจาะไอร้อง เมื่อวันที่ ๓๑ พฤษภาคม ๒๕๓๖ โดยมีเขตการปกครองรวม ๓ ตำบล คือ ตำบลจวบ ตำบลมะรือโบออก ตำบลบูกิต และจากการร่วมประชุมราษฎร ณ ที่ทำการสภาตำบลต่างๆ ทั้ง ๓ ตำบล ราษฎรได้มีมติเป็นเอกฉันท์ให้ใช้ชื่อบ้านเจาะไอร้อง หมู่ที่ ๑ ตำบลจวบ เป็นชื่อกิ่งอำเภอ เพราะเป็นพื้นที่ที่มีการคมนาคมสะดวกทั้งทางรถยนต์และรถไฟ เป็นพื้นที่สูงน้ำท่วมไมถึงมีร้านค้าหนาแน่นพอสมควร และเป็นศูนย์กลางระหว่างตำบลบูกิต ตำบลมะรือโบออก กิ่งอำเภอเจาะไอร้องได้มีความเจริญขึ้นมาเป็นลำดับ ชุมชนต่างๆ มีการขยายตัวเป็นชุมชนใหญ่หลายชุมชน เช่น ชุมชนเจาะไอร้อง ชุมชนยานิง ชุมชนบูกิต ชุมชนไอสะเตียร์ ทางราชการยกฐานะจากกิ่งอำเภอเจาะไอร้อง เป็นอำเภอเจาะไอร้อง เมื่อวันที่ ๕ ธันวาคม ๒๕๓๙ความหมายคำว่า “เจาะไอร้อง”คำว่า “เจาะไอร้อง” มีรากศัพท์จากคำว่า “บือเจ๊าะไอร้อง” “บือเจ๊าะ แปลว่า ธารน้ำ สายน้ำ“ไอร้อง”แปลว่า คดเคี้ยวดังนั้น คำว่า “เจาะไอร้อง” หมายถึง บริเวณซึ่งมีสายน้ำคดเคี้ยว ทางอำเภอเจาะไอร้องได้ดำเนินงานกิจกรรมด้านศาสนา ศิลปะ วัฒนธรรม มีการจัดกิจกรรมประเพณีวัฒนธรรมอำเภอเจาะไอ้อง กิจกรรมส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรม โครงการส่งเสริมคนดีไปประกอบพิธีฮัจญ์ ฯลฯ