พร้า หมายถึงมีดขนาดใหญ่, ถ้าเป็นรูปเพรียวยาวสําหรับถือกรีดกราย เรียกว่าพร้ากราย หรือ มีดกราย ทางถิ่นปักษ์ใต้เรียกว่าพร้าโอ หรือ มีดโอ, ถ้าปลายเป็นขอมีด้ามยาวสําหรับใช้เกี่ยวตัด เรียกว่าพร้าขอ หรือ มีดขอ, ถ้าปลายงุ้ม สันหนา และด้ามสั้น เรียกว่าพร้าโต้, มีดโต้ หรือ อีโต้ ก็เรียก, ถ้าเป็นรูปเพรียวยาวด้ามงอ ๆ สําหรับหวดหญ้า เรียกว่าพร้าหวด หรือ มีดหวด, ถ้าปลายแบนโตมีคม สําหรับขุดดินได้เรียกว่าพร้าเสียม, ถ้าปลายตัดมีรูปโค้งนิด ๆ เรียกว่าพร้าถาง

ในสมัยก่อน ประชาชนในอำเภอคลองเขื่อน จะใช้พร้าเป็นอาวุธและเครื่องมือในการตัดหญ้า ถางหญ้าตามคันนา หรือสวน เนื่องจากพร้าที่ใช้ตัวมีดจะมีขนาดยาวประมาณ ๑ ช่วงแขน หรือประมาณ ๕๐ เซนติเมตร แต่ด้ามจะสั้น เวลาหวดหญ้าจะใช้ลักษณะการเหวี่ยงซ้ายขวา

พร้า ประกอบด้วย เหล็ก / แหนบรถบรรทุก ไม้ไผ่หรือไม้เนื้อแข็ง ลวด เหล็กแผ่นบางขนาดกว้างประมาณ 1-2 นิ้ว

ตัวมีดทำจากเหล็กหรือแหนบรถบรรทุก นำมาตีจนได้รูปร่างและขนาดตามความต้องการ แล้วนำมาประกอบเข้ากับด้ามที่ทำจากไม้ไผ่หรือไม้เนื้อแข็ง แล้วนำลวดหรือเหล็กแผ่นประกบเข้าบริเวณรอยต่อด้ามกับตัวพร้า

การรักษาความสะอาดและความคมของพร้า ชาวบ้านจะทำควาสะอาดและเช็ดให้แห้งทุกครั้งหลังจากใช้แล้ว และถ้ามีดหรือพร้าเล่มใดต้องเก็บไว้นาน ชาวบ้านจะเช็ดด้วยนำมันแล้วห่อด้วยกระดาษอีกชั้นหนึ่งเพื่อป้องกันการเกิดสนิม

ปัจจุบันในอำเภอคลองเขื่อน พร้าที่มีขนาดยาว ไม่นิยมใช้ เนื่องจากชาวนา ชาวสวนจะใช้วิธีการฉีดยาให้ต้นหญ้าตายตั้งแต่ต้นที่มีขนาดเล็ก ดังนั้นเด็ก เยาวชน ในยุคปัจจุบันจึงไม่รู้จักพร้า รู้จักแต่มีทำอาหาร มีดเล็กที่ใช้ปลอกผลไม้ มีดโต้ เท่านั้น กรรมการพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นอำเภอคลองเขื่อน จึงขอบริจาคพร้าจากผู้ที่ไม่ได้ใช้นำมาจัดเก็บไว้ที่พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นอำเภอคลองเขื่อน