ยังมีชายสองคนเดินทางเพื่อไปเรียนวิชาอาคม ชายหนึ่งนามว่า อู่ และอีกชายนามว่า นก ทั้งสองมาพบกันในป่าใหญ่รู้สึกถูกชะตากันจึงได้สาบานเป็นเพื่อนตายและร่วมเดินทางไปด้วยกัน ได้พบฤษีผู้มีฤิทธิ์เก่งกล้าและได้ขอเป็นศิษย์ของท่านฤษี ส่วนท่านฤษีเมื่อรับชายทั้งสองมาเป็นศิษย์ก็ได้รู้ว่านายอู่เป็นคนไม่ซื่อ เห็นแก่ตัวส่วนนายนกเป็นคนซื่อ วันที่ชายทั้งสองเรียนสำเร็จ ท่านฤษีจึงเรียกทั้งสองมา และบอกให้ทั้งสองรักและช่วยเหลือกัน แล้วทั้งสองก็กราบลาท่านฤษี ระหว่างทางพบบ่อสีทองเหลืองอร่าม ทั้งสองจึงหาไม้ไผ่มาทำบันไดนายอู่ปีนลงไปก่อนพอขึ้นมาผิวตัวของนายอู่ก็มีสีเหลืองทองสวยอร่ามดุจเทวดา ส่วนนายนกก็ปีนลงในบ่อบ้าง แต่ด้วยความเห็นแก่ตัวของนายอู่จึงดึงบันไดขึ้น นายนกไม่สามารถขึ้นจากบ่อได้และจมตายอยู่ที่ก้นบ่อนั้น ส่วนนายอู่ก็เดินทางต่อมาจนถึงเมืองหนึ่ง ชาวเมืองเห็นกายนายอู่มีสีดุจเทวดา ก็พากันเชิญนายอู่ให้ครองเมือง เรียกนามว่า ท้าวอู่ทอง ส่วนท่านฤษีจับยามสามตาก็รู้ว่านายนกได้เสียชีวิตแล้ว จึงเดินทางมายังบ่อทองและกล่าวกับวิญญาณนายนกว่าจะช่วยให้นายนกฟื้นและถามนายนกว่า อยากเกิดเป็นอะไร นายนกจึงขอให้เขาเกิดเป็นตัวห่า จะได้แก้แค้นเพื่อนทรยศ ท่านฤษีได้ฟังก็รู้สึกเสียใจ ก็เลยตั้งข้อแม้ว่าจะเดินได้เหมือน ย่างนกเขา ที่ค่อยๆย่างไปได้ช้ามาก แต่ผีห่านกก็ไม่ละความพยายาม ใช้เวลาหลายปีจนมาถึงเมืองอู่ทอง และด้วยอำนาจฤทธิ์ห่าทำให้ผู้คนล้มตายกันมากมาย ส่วนท้าวอู่ทองก็หนีไปยังเมืองอยุธยา ผีห่านกก็ยังตามไป แต่เทวดาที่ดูแลเมืองอยุธยาออกมาห้ามปรามไว้ เรื่องความแค้นของนายนกกับนายอู่จึงจบลงแค่ตรงนี้