หมู่บ้านหนองโข่ยก่อตั้งในปี พ.ศ.2495 ได้แยกออกมาจากบ้านค้อใต้ คนกลุ่มแรกที่มาตั้งหมู่บ้าน/ ชุมชนนี้อพยพมาจากบ้านค้อใต้และจากอุบลราชธานี สาเหตุที่อพยพมาจากบ้านเดิมเนื่องจากมีที่ดินจับจองและซื้อไว้เป็นจองตนอยู่แล้ว และมีการแยกครอบครัวออกมาจากพ่อแม่ คนกลุ่มแรกที่เข้ามาอาศัยคือ นายพรหม บุญชู นายสมร บุญชู นายไกรสร บุญชู นายสมพร บุญชู ที่มาของชื่อหมู่บ้าน เพราะมีหนองใหญ่ประมาณ 4 ไร่อยู่ริมหมู่บ้าน ดังนี้ชาวบ้านจึงตั้งชื่อว่าบ้านหนองโข่ย พื้นที่ทั้งหมดในหมู่บ้าน 876 ไร่ สภาพภูมิอากาศของหมู่บ้านและชุมชนก่อนที่จะตั้งหมู่บ้าน มีสภาพพื้นที่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยป่าไม้ เช่นไม้เต็ง ไม้รัง และเหมาะที่จะทำสวนไร่นา และมีลำห้วยหนอง หมู่บ้านหนองโข่ยมีหนองอยู่ริมหมู่บ้าน ชาวบ้านเรียกหนองนี้ว่าหนองโข่ย ซึ่งคำว่า “โข่ย” ภาษาลาว หมายถึง ซากสัตว์ ส่วนภาษากลาง หมายถึง ซากสัตว์หลายๆตัว ที่นายพรานแล่เอาเนื้อไปทำอาหาร ที่หนองแห่งนี้ สภาพความเข้มแข็งและยั่งยืนด้านอาชีพ ความเข้มแข็งด้านอาชีพอยู่ในระดับปานกลาง ส่วนใหญ่ชาวบ้านจะประกอบอาชีพทำนา เลี้ยงปลา โค กระบือ พื้นที่ไม่เหมาะการเพาะปลูก ส่วนมากไปขายแรงงานต่างถิ่นหรือต่างประเทศ