สร้างขึ้นเมื่อ ปี พ.ศ.2326 เดิมชื่อว่าวัดปอร์น เพาะมีคลองปอร์น ทุ่งปอร์นติดกับวัด และเป็นที่ตั้งสถานีวิทยุกระจายเสียงประชาสัมพันธ์จังหวัดตรัง และอีกนามหนึ่งชาวบ้านเรียกว่า “วัดท่าจีน”เพาะเป็นที่อยู่อาศัยของชาวจีนที่นำสินค้ามาขายตามลำแม่น้ำตรัง ตั้งอยู่ห่างจากศาลากลางจังหวัดประมาณ 2 กม. พื้นที่ตั้งวัดเป็นที่ราบ มีแม่น้ำตรังไหลผ่าน ไปออกปากน้ำกันตัง วัดติดเขตเทศบาลนครตรัง มีเนื้อที่ 19 ไร่ 95 ตารางวา ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ.2336 ผูกพัทสีมา เมื่อ พ.ศ.2341 มีอุโบสถคอนกรีตเสริมเหล็ก กว้าง 14 เมตร ยาว 28 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2505 มีศาลาการเปรียญคอนกรีตเสริมเหล็กมีกว้าง 17 เมตร ยาว 27 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2524 หอฉันกว้าง 18 ยาว 22 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ.2487 มีกุฏิ 10 หลัง มีโรงพยาบาลสงฆ์ และแพทย์แผนไทย มีโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญฯ มีปุชนียวัตถุ มีพระประธานในอุโบสถพระเพลากว้าง 2.40 เมตรปางมารวิชัย พระพุทธรูปประทับยืนสูง1.56 เมตร พระยาตรัง (ทองปาน วิทยานุรักษ์) เป็นผู้สร้างด้วยเงิน และอีกรูปประทับยืนสูง 1.14 เมตร แม่กิ้ม ในพระยาตรังเป็นผู้สร้างด้วยเงิน พระพุทธรูปประทับยืนทั้ง 2 องค์กรมศิลปากรได้ขึ้นทะเบียนเป็นโบราณวัตถุแล้ว นอกจากนี้มีโรงเรียนระดับประถมศึกษา สังกัดเทศบาลนครตรังอีก 1 แห่งด้วย