ตั้งอยู่หมู่ที่ 8 บ้านศรีดอนชัย ตำบลบ้านธิ อำเภอบ้านธิ จังหวัดลำพูน สภาพแวดล้อมประกอบด้วยเนินดินขนาดเล็กตั้งอยู่ที่กลางที่นาและสวนลำไย

กู่เฮือง เป็นเจดีย์ขนาดเล็กทรงมณฑปก่อด้วยอิฐ สอดิน ฉาบปูน มีขนาดเล็ก เป็นศิลปะแบบล้านนาที่มีรูปทรงสี่เหลี่ยมตั้งแต่ฐานถึงยอด เรือนธาตุที่เป็นมุกติดผนังหันหน้าไปทางทิศตะวันออกซึ่งเจาะเป็นช่องประตูทางเข้า มีการประดับลวดลายปูนปั้นตามส่วนต่าง ๆ ของมณฑป ส่วนฐานขอองมณฑปเป็นขันบัวหงาย ส่วนเรือนธาตุชั้นล่างเป็นชั้นบัวลูกแก้วอกไก่ประดับด้วยลวดลายลูกประคำเป็นแถวยาวในกรอบเส้นลวดในส่วนลายประดับกาบล่าง (ขันเชิงล่าง) ประจำยามอกและกาบบน (บัวคอเสือ) ประดับที่มุมผนังย่อมุม ทำเป็นกรอบเส้นหยักรูปสามเหลี่ยม ภายในประดับด้วยลวดลายดอกไม้ ใบไม้ ลายประดับกรอบซุ้มจระนำเป็นซุ้มโค้ง มีหยักแหลมกาบปลายซุ้มโค้งออก กรอบซุ้มประดับลวดลายดอกไม้ ใบไม้ อยู่ภายในแนวลูกประคำเส้นลวด ที่ทำเป็นกรอบทั้งด้านบนและด้านล่าง หน้าบานของซุ้มจระนำทำเป็นลวดลายต่าง ๆ ได้แก่

ทิศตะวันออกทำเป็นลายรูปธรรมจักร และเป็นซุ้มโล่งเข้าไปถึงด้านในของสถาปัตยกรรมสันนิษฐานว่าคงจะเคยเป็นที่ประดิษฐานของพระพุทธรูปมาก่อน ทิศเหนือประดับด้วยลายรูปนกยูงในแผ่นวงกลมล้อมรอบด้วยลายลูกประคำเส้นลวดและลายใบไม้ซึ่งมีรูปแบบเหมือนกับรูปนกยูงที่ปรากฏอยู่บนแผ่นเงินที่พบในจังหวัดพะเยา ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรล้านนา และมีความเจริญรุ่งเรืองมาในระยะเวลาเดียวกัน ทิศใต้เป็นลวดลายรูปสัตว์สี่เท้าคล้ายแกะหรือม้าในแผ่นวงกลมโดยรอบเนื่องจากการกระเทาะไปแล้วเหลือเพียงแนวให้เห็นลาง ๆ เท่านั้น ลายปูนปั้นที่ประดับที่กู่เฮืองนี้มีลักษณะคล้ายกับลายปูนปั้นที่ประดับที่ เจดีย์วัดบุพพาราม หรือวัดเจ็ดยอดที่จังหวัดเชียงใหม่ จึงเป็นเครื่องยืนยันได้อย่างชัดเจนว่าโบราณสถานในเขตกิ่งอำเภอบ้านธิเป็น ศิลปกรรมแบบล้านนาร่วมสมัยกับเจดีย์เจ็ดยอด