ประวัติวัดป่าประชาสันต์

วัดป่าประชาสันต์ ตั้งอยู่เลขที่ ๑๗๐ บ้านประชาสันต์ หมู่ที่ ๑๐ ถนนเสิงสาง - หนองกี่

ตำบลเสิงสาง อำเภอเสิงสาง จังหวัดนครราชสีมา สังกัดคณะสงฆ์ ธรรมยุต

ประมาณปี พ.ศ.๒๕๑๘ ชาวบ้านประชาสันต์ส่วนหนึ่งได้รวมตัวกันจากบ้านหนองตูมออก

มาตั้งบ้านใหม่ขึ้นที่บ้านประชาสันต์ เดิมเรียกหมู่บ้านนี้ว่า“บ้านหนองตูมน้อย”ต่อมาเมื่อทางราชการประกาศตั้งหมู่บ้านขึ้นเป็นทางการจึงได้ชื่อว่า “บ้านประชาสันต์”

เมื่อ พ.ศ.๒๕๒๐ ชาวบ้านส่วนหนึ่งคิดที่จะตั้งวัดขึ้นเพื่อให้เป็นวัดประจำหมู่บ้านไว้สำหรับทำบุญบำเพ็ญกุศลในวาระ- กาลประเพณีต่างๆ จึงได้หาสถานที่ที่เหมาะสมสำหรับตั้งวัด

ก็ได้รับการบริจาคที่ดินจากพ่อสุข ตุ้มทอง ( บิดาของผู้ใหญ่สมหมาย ตุ้มทอง ผญบ.หมู่ที่ ๑๐ บ้านประชาสันต์ ในปัจจุบัน ) เมื่อตั้งวัดขึ้นใหม่ๆนั้น เดิมมีที่ดินเพียงประมาณ ๖ ไร่เศษ ต่อมา

มีการบริจาคเพิ่มเติมจนได้ที่ดินตั้งวัด ประมาณ ๑๒ ไร่ ชาวบ้านในแถบนี้จะเรียกวัดแห่งนี้ว่า วัดหนองตูมน้อย ในเวลาต่อมาเมื่อหมู่บ้านนี้ได้รับการประกาศตั้งหมู่บ้านจากทางราชการจึงได้รับชื่อจากทางราชการว่า “บ้านประชาสันต์”ชาวบ้านจึงได้เปลี่ยนชื่อวัดให้เป็นมงคลว่า “วัดป่าสันติสุข” เหตุที่ให้ชื่อว่า วัดป่าสันติสุข มีสาเหตุที่มาด้วยกันสองประการ คือ

๑.ให้เป็นที่ระลึกว่าที่ดินที่ได้สร้างวัดขึ้นมานี้เพราะได้รับบริจาคครั้งแรกจาก พ่อสุข ตุ้มทอง

๒.ให้มีชื่อของหมู่บ้านใหม่ร่วมอยู่ด้วย และความเป็นสิริมงคลในชื่อของวัด จึงได้ตั้งชื่อวัดแห่งนี้ว่า วัดป่าสันติสุข แปลว่า วัดที่มีความสุขสงบตลอดไป

อาณาเขตของวัดนั้น ในสมัยก่อนมิได้ระบุไว้แน่นอน เพียงแต่ระบุมาตราส่วนไว้ดังนี้

ตามหนังสืออนุญาตให้เข้าทำประโยชน์หรือเข้าอยู่อาศัยในเขตป่าสงวนแห่งชาติ

เขตป่าดงอีจานใหญ่ เพื่อสร้างวัดป่าสันติสุข เนื่อที่ ๑๒ ไร่ ตามแผนที่สังเขปดังนี้

ทิศเหนือ จดป่าสงวนแห่งชาติ วัดได้ ๑๔๖ เมตร

ทิศตะวันออก จดป่าสงวนแห่งชาติ วัดได้ ๑๔๖ เมตร

ทิศไต้ จดป่าสงวนแห่งชาติ วัดได้ ๑๕๐ เมตร

ทิศตะวันตก จดป่าสงวนแห่งชาติ วัดได้ ๑๔๖ เมตร

ปัจจุบัน รอบๆบริเวณวัดเป็นที่ทำกินของชาวบ้าน แต่ไม่มีปัญหาเรื่องเขตแดนเพราะได้มีการขุดลำรางระบายน้ำขึ้นรอบเขตของวัด ด้วยสาเหตุว่าปัจจุบันบ้านประชาสันต์โดยเฉพาะในเขตบริเวณวัดและพื้นที่ใกล้ เคียง ได้เกิดน้ำซับน้ำซึมไต้ดินจำนวนมากจึงจำเป็นที่จะต้องขุดลำรางระบายน้ำซึ่งไหลตลอดทั้งปี เพื่อระบายออกสู่ชลประทาน ทำให้เกิดลำรางเป็นเขตธรรมชาติแบ่งแดนระหว่างที่ดินของวัดและของชาวบ้านให้แยกจากกันอย่างชัดเจน ส่วนพระภิกษุที่มาจำพรรษาเพื่อปฏิบัติศาสนกิจนั้นมีมาจำพรรษาประจำมิได้ขาดเพียงแต่มิได้อยู่ประจำเสียที่เดียว

ต่อมาในปี พ.ศ.๒๕๓๗ นายสมหมาย ตุ้มทอง ( ผญบ.บ้านประชาสันต์ หมู่ที่ ๑๐ )

ได้เริ่มดำเนินการขออนุญาตสร้างวัดขึ้นที่บ้านประชาสันต์ ขณะนั้นที่ที่พักสงฆ์(วัดป่าสันติสุข)มีพระวิเชียร ภูริปัญโญ เป็นหัวหน้าสงฆ์ประจำอยู่ ได้รับหนังสืออนุญาตให้สร้างวัดจากกรมการศาสนา ลงวันที่ ๓๐ กันยายน พ.ศ.๒๕๔๐ ( ขณะนั้นนายถวัลย์ ทองมี เป็นอธิบดี

กรมการศาสนา ) และต่อมาก็ได้รับการประกาศตั้งวัด จากกระทรวงศึกษาธิการ

ลงวันที่ ๑๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๔๓ โดยให้ชื่อวัดที่ตั้งใหม่เป็นทางการว่า

“วัดป่าประชาสันต์” วัดแห่งนี้จึงได้ ชื่อว่าวัดป่าประชาสันต์นับแต่นั้นเป็นต้นมา

นับแต่ประกาศตั้งวัดถูกต้องตามพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ มีเจ้าอาวาสมาแล้ว จำนวน ๒รูป

เจ้าอาวาสรูปที่ ๑ พระสมุห์วิเชียร ภูริปัญโญ ( พ.ศ.๒๕๔๓ - พ.ศ.๒๕๔๕ )

เจ้าอาวาสรูปที่ ๒ พระครูพิศิษฏ์ธรรมานุรักษ์ ( สุพัฒน์ ) ( พ.ศ.๒๕๔๕ –ปัจจุบัน )

ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา ตามบัญชีรายชื่อ งวดที่ ๕ ประจำปี ๒๕๕๑ ประกาศ ณ วันที่ ๕ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๒ กำหนดเขตกว้าง ๒๗ เมตร ยาว ๔๒ เมตร

ประกาศในราชกิจจานุเบกษาฉบับประกาศทั่วไป เล่มที่ ๑๒๖ ตอนพิเศษ ๔ ง

วันที่๙ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๒

ปัจจุบัน วัดป่าประชาสันต์ ตั้งอยู่ทางด้านทิศตะวันตกของถนนสายเสิงสาง-หนองกี่ ระหว่างหลักกิโลเมตรที่ ๔ ถึงหลักกิโลเมตรที่ ๕ อยู่ห่างจากถนน ประมาณ ๒๐๐ เมตร เนื่องจากบ้านประ-

ชาสันต์ เป็นหมู่บ้านที่ตั้งบ้านเรียงรายไปตามถนน จึงมีหมู่บ้านเดียวที่ติดกับวัด คือบ้านประชาสันต์ มีประชากรประมาณ ๑๖๐ กว่าหลังคาเรือน แยกเป็น ๖ คุ้ม หมู่บ้านใกล้เคียงทางทิศไต้บ้านหนองไผ่น้อย- บ้านดงเย็น ทางทิศเหนือ บ้านประชาไทย

สถานภาพปัจจุบัน วัดป่าประชาสันต์มีสถานะเป็นวัดถูกต้องตามกฎหมาย

เป็นวัดชนิด เป็นวิสุงคามสีมา