ประวัติของ นายชำเรือง วิเชียรเขตต์

ศิลปินคนสำคัญด้านประติมากรรมของไทย ชำเรือง วิเชียรเขตต์ เกิดเมื่อวันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2474 ที่ จังหวัดกาฬสินธุ์ เป็นบุตรของสมุห์บัญชี นายกลมวิเชียรเขตต์ และ นางดวงจันทร์ (ฆารสินธุ์) ด้วยการใช้ชีวิตท่ามกลางสภาพแวดล้อมไร่นาป่าเขาชนบทแถบอีสานในวัยเยาว์ได้หล่อหลอมให้ ชำเรือง วิเชียรเขตต์ มีความรัก ความผูกพันกับธรรมชาติ เป็นเด็กที่มีจิตใจแจ่มใสและเป็นคนมองโลกในแง่ดี ด้วยความเป็นคนช่างสังเกต ชำเรือง วิเชียรเขตต์ ฉายแววความสามารถทางด้านการปั้นรูปมาตั้งแต่เด็ก โดยสามารถปั้นรูปให้มีความเป็นมิติตื้นลึกหนาบางโดยใช้วิธีการสังเกตและเรียนรู้จากต้นแบบ

ชำเรือง วิเชียรเขตต์ เริ่มศึกษาความรู้วิชาช่างพื้นฐานทางศิลปะอย่างจริงจังที่โรงเรียนเพาะช่าง จากปี พ.ศ. 2491- 2492 จากนั้นเมื่อปี พ.ศ. 2493 ได้เข้าศึกษาต่อที่คณะจิตรกรรมและประติมากรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร ศึกษาจนสำเร็จหลักสูตร 3 ปี และได้รับอนุปริญญาของมหาวิทยาลัยศิลปากรเมื่อปี พ.ศ. 2495 ในขณะที่กำลังศึกษาต่อชั้นปีที่ 4 - 5 ช่วงปี พ.ศ. 2497 ศาสตราจารย์ศิลป์ พีระศรี ได้มอบหน้าที่ให้ ชำเรือง วิเชียรเขตต์ ทำการสอนในสาขาวิชาประติมากรรมที่โรงเรียนเตรียมมหาวิทยาลัยศิลปากรและต่อมาได้สอบบรรจุเข้ารับราชการเป็นครูตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เนื่องจากความสนใจที่ต้องการสร้างสรรค์งานศิลปะอย่างเต็มตัว ชำเรือง วิเชียรเขตต์ จึงไม่ต้องการศึกษาต่อจนจบในระดับปริญญาตรีแต่ก็ได้ทำหน้าที่การสอนอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งเมื่อปี พ.ศ. 2530 จึงได้ลาออกเพื่อจะได้อุทิศเวลาให้แก่การสร้างสรรค์งานได้อย่างเต็มที่

ชำเรือง วิเชียรเขตต์ ได้อุทิศเวลาให้กับงานสอนและงานสร้างสรรค์ในแนวทางส่วนตัวอย่างต่อเนื่อง ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2498 - 2512 ท่านส่งผลงานเข้าร่วมแสดงและได้รับรางวัลสำคัญๆ ในการแสดงศิลปกรรมแห่งชาติ ผลงานประติมากรรม กลุ่ม (Group)ได้รับรางวัลเกียรตินิยมอันดับ 1 เหรียญทอง ประเภทประติมากรรม จากการแสดงงานศิลปกรรมแห่งชาติครั้งที่ 16 พ.ศ. 2508 และนับเป็นงานนามธรรมชิ้นแรกในวงการประกวดศิลปกรรมแห่งชาติ กลุ่ม(Group) เป็นผลงานชิ้นสำคัญที่ส่งอิทธิพลให้ศิลปินรุ่นหลังได้เรียนรู้และพัฒนาผลงานประติมากรรมออกสู่แนวทางนามธรรม การสร้างสรรค์งานอย่างต่อเนื่อง ความแน่วแน่และมั่นคงในการสร้างงานประติมารรมในแนวทางของตนเองทั้งในเวทีศิลปกรรมแห่งชาติและการแสดงงานศิลปกรรมในเวทีอื่นๆ อีกมากมายทำให้ ชำเรือง วิเชียรเขตต์ ได้รับชื่อว่าเป็นศิลปินหัวก้าวหน้าผู้บุกเบิกทางให้กับศิลปะแบบนามธรรมในวงการศิลปะสมัยใหม่ของไทย จากความสำเร็จในฐานะศิลปินผู้สร้างสรรค์งานด้านประติมากรรมซึ่งมีผลงานดีเด่นเป็นที่ยอมรับทั่วไปทั้งในและต่างประเทศ ผนวกกับการสร้างสรรค์งานอย่างต่อเนื่องมาเป็นเวลานาน ทำให้ ชำเรือง วิเชียรเขตต์ ได้รับเกียรติยกย่องให้เป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาทัศนศิลป์ ด้านประติมากรรม ประจำปี พ.ศ. 2539 จากสำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ

นายชำเรือง วิเชียรเขตต์ ศิลปินแห่งชาติสาขาทัศนศิลป์ ด้านประติมากรรม

มีผลงานชิ้นหนึ่งอยู่ที่ตั้งบริเวณหน้าศาลากลางจังหวัดกาฬสินธุ์ชื่อ

“ความร่มเย็นบริสุทธิ์ สดใสใต้ร่มองค์พระประมุข”