หลวงพ่อโตวิหารลอย เป็นที่ประดิษฐานหลวงพ่อโต(วิหารลอย) เป็น พระพุทธรูปปูนปั้นปางมารวิชัย สร้างขึ้นประมาณปี ๒๓๓๔ เล่ากันว่าในสมัยที่ข้าศึกยกทัพมาตีเมืองพิษณุโลก ได้เดินทัพผ่านและพักแรมที่บ้านกง ด้วยความคึกคะนองและอยากลองดีของทหาร จึงยิงปีนใหญ่กล่มวิหารหลวงพ่อจนพังเสียหาย แต่ไม่โดนองค์พระ มีเพียงรอยกระสุนทะลุจีวรด้านซ้ายให้เห็นเท่านั้น เล่าต่อกันมาว่าความเสียหายของวิหารในครั้งนั้น ทำให้หลวงพ่อโตต้องตากแดด ตากฝนอยู่นานหลายสิบพรรษาจนกระทั่งคืนหนึ่งของวันเพ็ญเดือนสามชาวบ้านที่อยู่ไกล้วัดได้ยินเสียงแผ่นดินสะเทีอนเลื่อนลั่นมาจากทางวัด แต่ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นจนกระทั้งรุ่งเช้า ต่างพบว่าหลวงพ่อโตได้แสดงปาฎิหาริย์เคลื่อนองค์ท่านจากที่เดิมไปประทับใต้ต้นคูนซึงอยู่ห่างจากที่เดิมราวสามวา สำหรับคำว่า "วิหารลอย" นั้น มีเรื่องเล่าสืบต่อกันมาว่าทุกปี ที่น้ำท่วมล้นขอบตลิ่ง แม่น้ำยมซึ่งติดกับวัด ศาลาและกุฏิต้องทำการยกเสาสูงมากกว่าหกศอกเพื่อหนีน้ำ แต่วิหารหลวงพ่อโต อยู่ในบริเวณเดียวกันนั้นกลับดูเสมือนลอยพ้นน้ำ เหตุการณ์นี้ได้เกิดขึ้นอีกในปี พ.ศ. ๒๔๘๕ ที่เกิดน้ำท่วมใหญ่วิหารลอยก็ไม่ถูกน้ำท่วม ชาวบ้านเชื่อว่าใต้วิหารหลวงพ่อ อาจมีเรือสล่าเงิน และสล่าทองหนุนคำให้วิหารลอย