บ้านแก้มตั้งอยู่หมู่ที่ 5 ตำบลวรนครอ.ปัวจังหวัดน่านเป็นหมู่บ้านที่ก่อตั้งเมื่อปีพุทธศักราช 1825 โดยพญาภูคา เจ้าผู้ครองเมืองยาง (ตำบลศิลาเพชรในปัจจุบัน) มีความประสงค์ที่จะให้บุตร คือ องค์พี่ชื่อขุนนุ่นองค์น้องชื่อขุนฟอง มีเมืองครอบครอง จึงได้เสด็จออกมาทางทิศเหนือของเมืองย่างในระยะทางประมาณ7กิโลเมตรจึงได้พบบริเวณที่ราบแห่งหนึ่ง (พื้นที่ตั้งอำเภอปัวปัจจุบัน)และให้ขุนนุ่นเป็นผู้ปกครองและตั้งชื่อว่า“เมืองไทรบุรี”ส่วนขุนฟอง ปกครองเมือง“วรนคร”สำหรับผู้ที่อพยพจากเมืองย่างมาสร้างบ้านแปงเมืองนั้นต่างก็สร้างบ้านพักที่อยู่อาศัยอย่างมั่นคงไม่ยอมกลับไปเมืองย่างขุนฟองจึงได้แต่งตั้งให้“ท้าวเสนา”เป็นผู้ดูแลหมู่บ้านที่ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของพระธาตุเบ็งสกัดและได้มีผู้ปกครองหมู่บ้านนี้สืบต่อมาจนถึงสมัยของเจ้าพญาผานอง (เจ้าพ่อหลวงปัว)หมู่บ้านแห่งนี้มีชื่อเรียกว่า“หมู่บ้านเวียง”พญาผานองปกครองเมืองวรนคร เป็นที่เคารพของไพร่ฟ้าประชาชนและประชาชนได้ให้ความเคารพยำเกรงเป็นอย่างมากต่อมาพญาผานองได้ถึงแก่พิราลัยทุกคนต่างร่ำไห้คร่ำครวญหาและได้แต่งตั้งผู้นำหมู่บ้านเวียงขึ้นใหม่โดยยกเอา"ท้าวแสงคำ”เป็นผู้นำ และได้ให้“แม่จ้ำ”เป็นร่างทรงของเจ้าพ่อหลวงปัวเพื่อเชิญดวงวิญญาณของท่านลงมาและท่านบอกว่าถึงตัวตายไปแล้ว แต่วิญญาณยังไม่ไปไหนยังดูแลรักษาพวกเจ้าอยู่ เมื่อมีอะไรให้จุดเทียนพร้อมเครื่องเซ่นบอกกล่าว หรือ“แก้ม”ให้ด้วยจะลงมาและท้าวแสงคำ จึงขออนุญาตเปลี่ยนชื่อหมู่บ้านเสียใหม่ว่า“หมู่บ้านแก้ม”โดยเอาพิธีกรรมที่“แก้มเจ้าพ่อหลวงปัว”เพื่อรำลึกถึงพระองค์ท่านและเป็นสิริมงคลสืบต่อไปและได้เอาประเพณี“แก้มเลี้ยง”เจ้าพ่อสืบมาจนถึงชั่วลูกชั่วหลานจนถึงปัจจุบัน