วิหารหลวงวัดพระแก้วดอนเต้าสุชาดาราม ตั้งอยู่ทิศตะวันออกองค์พระบรมธาตุวิหารหลังเดิมที่เคยประดิษฐานพระพุทธมหามณีรัตนปฏิมากร (พระแก้วมรกต) กรุงเทพฯ ได้ชำรุดทรุดโทรมไป ต่อมาปี พ.ศ. ๒๔๖๗ ครูบาศรีวิชัยนักบุญแห่งล้านนาไทยพร้อมด้วยเจ้านาย พ่อค้าคหบดี ศรัทธาประชาชนทั่วไป ได้มาเป็นประธานบูรณะสร้างขึ้น วิหารหลวงกว้าง ๙ วา ๑ คืบ ยาว ๔ วา ๒ ศอก และได้ก่อพระพุทธรูปพระประธานองค์ใหญ่หน้าตักกว้าง ๒ วา ๒ ศอก สูง ๓ วา ๑ ศอก ปางมารวิชัย ซึ่งในการบูรณะก่อสร้างครั้งนี้ ครูบาอภิชัยขาวปีศิษย์เอกของครูบาศรีวิชัย เป็นช่วงควบคุมในการก่อสร้างจนเสร็จ ในปีต่อมา พ.ศ. ๒๕๐๐ ได้รับพระราชทานเป็นเขตวิสุงคามสีมา กว้าง ๔๐ เมตร ยาว ๘๐ เมตร ทำพิธีผูกพัทธสีมาเป็นอุโบสถ และวิหารหลังนี้ยังเป็นที่ประดิษฐานพระเจ้าทันใจพระประธานองค์เดิม ขนาดกว้าง ๓ ศอก สูง ๓ ศอก ๑ คืบ ปางมารวิชัยสมัยเชียงแสนหล่อด้วยทองสำริด เป็นพระพุทธรูปที่ศักดิ์สิทธิ์ ครูบาศรีวิชัยจะย้ายไปไว้ข้างพระพุทธรูปองค์ใหญ่ที่ครูบาศรีวิชัยก่อขึ้นมาใหม่ แต่อัศจรรย์ยิ่งนักที่พระเจ้าทันใจไม่ยอมเคลื่อนย้าย แม้จะเอาคนมาช่วยยกเป็นจำนวนมากก็ไม่ยอมเคลื่อน จึงจำเป็นต้องประดิษฐานไว้ตรงที่เดิมดังที่เห็นอยู่ในปัจจุบันนี้