ประเภทและลักษณะ
ภูมิปัญญาท้องถิ่นประเภทขนม,ขนมพื้นบ้าน
ประวัติความเป็นมา
นางกะลือซง สาแม เล่าให้ฟังว่าได้รับการสืบทอดการทำขนมคลอเมาะ-ฮาบูหรือขนม ขี้ม้า มาจากคุณแม่ซึ่งมีอาชีพขายขนมในสมัยก่อน ตนเองได้เรียนรู้และฝึกทำขนมเรื่อยมาจนถึงปัจจุบันยึดเป็นอาชีพหลักสามารถมีรายได้จุนเจือครอบครัว ในสมัยนี้ไม่ค่อยนิยมทำกัน เพราะยุคปัจจุบันมีขนมมากมายหลายชนิดให้เลือกรับประทาน ขนมคลอเมาะ-ฮาบูเป็นขนมที่ทำกันในเทศกาลต่างๆ เช่น พิธีแต่งงาน เทศกาลเข้าสุนัขหมู่ งานเมาลิด งานอาซุรอ หรืออาจจะทำขายเป็นอาชีพเสริมเพื่อเพิ่มรายได้ให้กับครอบครัว เป็นขนมที่สามารถรับประทานได้ ทุกฤดูกาล ซึ่งนิยมรับประทานเป็นอาหารว่าง ส่วนใหญ่คนเฒ่าคนแก่จะชอบทำขนมปะดารับประทานร่วมกันน้ำชา
วัสดุที่ใช้
- ข้าวเหนียวคั่วบดละเอียด
- น้ำตาลแว่น
- น้ำตาลทราย และเกลือ
- มะพร้าวอ่อนขูด
วิธีทำ
นำมะพร้าวอ่อนที่ขูดเตรียมไว้มาต้มให้เดือด ใส่น้ำตาลทรายและน้ำตาลแว่นเพื่อเพิ่มรสชาติ เมื่อมะพร้าวอ่อนเริ่มเดือดได้ที่ จึงใส่ข้าวเหนียวบดแล้วกวนให้เข้ากัน กวนจนเป็นเนื้อเดียวกัน ขนมจะแข็งตัวจับกันเป็นก้อน จากนั้นตักใส่ภาชนะพักให้ขนมเย็น เมื่อขนมเย็นนำมาปั้นเป็นก้อนกลมเล็กๆ นำขนมที่ปั้นไว้มาคลุกกับข้าวเหนียวบด จะได้ขนมขี้ม้าที่น่ารับประทาน
ประโยชน์ของภูมิปัญญาท้องถิ่น
เป็นขนมโบราณดั้งเดิม ไว้รับประทาน เป็นการอนุรักษ์สืบสานวัฒนธรรมท้องถิ่นและทำเป็นอาชีพ เพิ่มรายได้ให้กับครอบครัวและชุมชน