การจัดตกแต่งหมฺรับ

หมรับตามความหมายแล้วหมายถึงเสลี่ยงที่ตกแต่งด้วยอาหารนานาชนิด จัดใส่ภาชนะไปถวายพระที่วัด เพื่ออุทิศส่วนบุญแด่บรรบุรุษที่ล่วงลับไปแล้ว ในช่วงสารทเดือนสิบ ซึ่งเริ่มตั้งแต่วันแรม 1 ค่ำ เดือน 10 ถึงวันแรม 15 ค่ำ เดือน 10 โดยจะจัดถวายหมรับเล็กในวันแรม 1 ค่ำเดือน 10 หรือวันรับตายาย และถวายหมรับใหญ่ในวันแรม 15 ค่ำเดือน 10 หรือวันส่งตายายนั่นเอง แต่ก็มีบางแห่งที่จัดวันส่งตายายในระหว่างวัน แรม 13-15 ค่ำเดือน 10

หมรับคือการจัดเตรียมอาหารคาวหวานบรรจุลงในภาชนะเพื่อไปถวายพระอุทิศส่วนกุศลให้แก่บรรพชนให้นำกลับไปใช้สอยในนรกภูมิ ซึ่งลูกหลานจะต้องเตรียมสิ่งของ เครื่องใช้และอาหารพร้อมกับตกแต่งให้สวยงามสิ่งสำคัญที่ต้องจัดใส่หมรับ คือขนม ๕อย่าง ได้แก่ ขนมพอง ขนมลา ขนมกงหรือขนมไข่ปลาขนมดีซำและขนมบ้า

การจัดหมรับแต่เดิมจะจัดใส่ในภาชนะสานเช่นกระบุง กระเฌอ ถ้าเป็นของที่ท่านผู้ล่วงลับทำไว้ก็ยิ่งดีใหญ่ รองก้นภาชนะด้วยใบตอง แล้วใส่ข้าวสาร เครื่องพริกแกง เครื่องปรุง อาหารแห้ง พืชสวน พืชไร่ ผลไม้ หมาก พลู ยาเส้น ใบจาก เครื่องครัวพวกจาน ชาม เชื้อเพลิง ไม้ขีดไฟ อุปกรณ์ส่องสว่าง รวมถึงธูปเทียนให้ตายายใช้ไหว้พระ เดี๋ยวนี้ก็จัดคล้ายๆกัน แต่อุปกรณ์เครื่องใช้อาจแตกต่างกันไปบ้างตามยุคสมัยที่เปลี่ยนไป

จากนั้นจึงเอาขนม 5 อย่างมาตกแต่งคือ ขนมลาเอามาห่อของทั้งหมด และยังมีความหมายแทนเสื้อผ้าอาภรณ์ ขนมพองแทนเรือแพใช้ในการเดินทาง ขนมกงแทนเครื่องประดับ ขนมดีซำแทนเงินทอง และขนมบ้าแทนลูกสะบ้า จากนั้นก็อาจจะประดับประดาด้วยดอกไม้ มาลัยให้สวยงามแล้วปักธูป 1 ดอกไว้บนยอดหมรับ

ขนมเดือนสิบ ยืนพื้นอยู่ 5 อย่าง บางที่อาจมีเพิ่มเติมบ้าง แต่ ขนมลา ขนมพอง ขนมดีซำ ขนมบ้า และขนมกง เป็นรายการบังคับต้องมีให้ครบในหมรับ