ข้าวซ้อมมือหรือข้าวกล้อง เป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นของประชาชนในสมัยก่อน ซึ่งชาวบ้านใช้วิธีตำข้าวกินกันเอง โดยใช้ครกกระเดื่องตำจึงเรียกข้าวซ้อมมือ ปัจจุบันนี้จะไม่มีให้เห็นโดยทั่วไปแล้ว ข้าวซ้อมมือมีประโยชน์มาก ช่วยให้มีสุขภาพพลานามัยดี หน้าตาไม่ซีดเซียว ไม่ขาดสารอาหาร และไม่มีโรคภัยไข้เจ็บดังเช่นคนในปัจจุบัน ซึ่งมักนิยมกินข้าวขาวหรือข้าวที่สีแล้ว และกินอาหารที่แปรรูปมากขึ้นทำให้ได้สารอาหารไม่เพียงพอ อาหารที่มีวางจำหน่าย ในร้านค้าในหมู่บ้านก็พบว่ามีอาหารสำเร็จรูปเป็นพวกขนมปัง บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปรสต่าง ๆ มากมาย และขนมใส่สีอีกมากมายหลากหลายชนิด เท่าที่สังเกตดูส่วนประกอบของอาหารสำเร็จรูปเหล่านี้มีคุณค่าทางโภชนาการ น้อยมาก จะมีก็แต่ในรูปของแป้งและน้ำตาล ซึ่งไม่ก่อให้เกิดประโยชน์ต่อร่างกาย ถ้าเทียบกับการบริโภคข้าวและ อาหารไทย ๆ ในสมัยก่อนจะมีประโยชน์มากกว่า .