ขนาด กว้าง 5 ซ.ม. สูง 6 ซ.ม. อายุสมัย หริภุญไชย พุทธศตวรรษที่ 14-17 พระสิกขีปัจจุบันถูกจัดเป็นพระเครื่องประเภทหนึ่งสำหรับนักสะสมแต่ในทางประวัติศาสตร์ศิลปะแล้ว พระสิกขี คือชิ้นส่วนประติมากรรมรูปบุคคลที่ใช้ประดับสถูปที่กรอบซุ้มจระนำในทำนองเทวดาหรือทวารบาลเฝ้าศาสนสถาน พระสิกขีในวงการพระเครื่องมี 3 แบบคือ 1. พระสิกขีทรงเทริดยกพระกรขึ้น 2 ข้าง 2. พระสิกขีหน้าครุฑ และ 3. พระสิกขีที่เป็นเทพธิดายกพระหัตถ์ขวาขึ้นระดับอก พระหัตถ์ซ้ายถือดอกบัว พระวรกายบิด นุ่งผ้าชักชายพกเป็นแผ่นโค้งขนาดใหญ่ ส่วนพระพักตร์นั้นไม่ทราบแน่ชัดว่าเป็นเช่นไร ส่วนการตั้งชื่อว่า “พระสิกขี” นั้นเนื่องจากยึดเอาตามชื่อของพระสิกขีพุทธปฏิมา ที่ตำนานระบุว่าเป็นพระพุทธรูปที่สร้างในสมัยพระนางจามเทวี