นิทานเรื่อง กระจงเจ้าปัญญา

กาลครั้งหนึ่งมีสัตว์อยู่ ๓ ตัว คือเสือ ไก่ กระจง ซึ่งเป็นเพื่อนรักและสนิทกันมากสัตว์ทั้งสามตัวนี้ได้รวมกลุ่มกันทำงาน วันแรกได้ลงแรงทำงานของเสือ คือขุดดินและดายหญ้าในสวนของเสือ และก็เป็นหน้าที่ของเสือที่ต้องหุงหาอาหารให้สมาชิกในกลุ่มกิน เสือได้เชือดเอาเนื้อที่ขามาทำอาหาร ต่อมาวันที่ ๒ ก็ได้ลงแรงทำงานของไก่ และต้องเป็นหน้าที่ของไก่ที่จะต้องหุงหาอาหารให้เสือและกระจงกิน ไก่ได้ไข่ทำเป็นอาหาร ต่อมาวันที่ ๓ ก็ได้ลงแรงทำงานของกระจง กระจงก็ได้ทำหน้าที่หุงหาอาหารให้เสือและไก่กิน แต่กระจงไม่มีอาหารจะให้กิน กระจงเลยนอนห่มผ้าบอกเสือและไก่ว่าไม่ค่อยสบาย และได้ละเมอบอกว่าเพื่อนกินอุจจาระของตนเองเสือโกรธจึงไล่กระจง กระจงเป็นสัตว์ฉลาดจึงคิดอุบายแกล้งเพื่อนโดยไปนั่งเฝ้าขี้ควาย เสือตามมาทันเห็นกระจงนั่งเฝ้าขี้ควายเลยถามว่า “ทำอะไรอยู่เพื่อน”กระจงตอบว่า “ฉันนั่งเฝ้าข้าวต้มพระอินทร์”เสือเป็นสัตว์ที่โง่จึงอยากกินบ้าง กระจงก็ให้แต่บอกว่า “ให้ฉันวิ่งไปให้ไกลก่อน เมื่อฉันให้สัญญาณเพื่อนจึงกิน”พอกินได้สักพักเสือจึงนึกขึ้นได้ว่าคือขี้ควาย จึงวิ่งไล่กระจงอีก กระจงเลยออกอุบายใหม่อีก และได้ไปที่ต้นไม้ไผ่ที่กำลังเสียดสีกันเสือจึงเอ่ยถามว่า “ทำอะไรอยู่เพื่อน”กระจงบอกว่า “กำลังเป่าปี่พระอินทร์อยู่”เสือจึงอยากเป่าปี่บ้างก็เลยขอกระจงเป่า กระจงบอกว่า “ให้แลบลิ้นแหย่ระหว่างที่ไม้ไผ่เสียดสีกัน”เลยทำให้ลิ้นของเสือขาดเพราะถูกไม้ไผ่หนีบ เสือโกรธมากวิ่งไล่กระจงต่อ แต่กระจงวิ่งไปแล้วได้ไปอยู่บนต้นไม้ พอดีมียายคนหนึ่งเดินผ่านมา กระจงเห็นยายทูนกล้วยมา จึงขโมยกล้วยกินหมดกระจงได้กระโดดลงจากตะกร้าของยาย ยายโกรธมากที่กระจงกินกล้วยหมดเพราะจะเอากล้วยกลับไปให้ลูก ยายจึงวิ่งไล่กระจงวิ่งบังเอิญมีงานแต่งงานของคู่บ่าวสาวคู่หนึ่ง กระจงได้วิ่งเข้าไปในงานและมันก็ตกใจเพราะในงานมีคนมากมาย จึงได้วิ่งตกลงไปในบ่อร้างเมื่อเสือวิ่งตามมาเจอก็ได้เอ่ยถามกระจงว่า “ลงไปในบ่อร้างทำไมเพื่อน”กระจงผู้ตกลงในบ่อร้างจึงได้ออกอุบายกับเสือว่า “ฟ้าจะถล่ม”และให้เสือรีบลงมาในบ่อ โดยความที่เสือโกรธจึงคิดจะกำจัดกระจงเสียเลย เสือก็กระโดดลงไปในบ่อ แล้วโยนกระจงขึ้นมาจากบ่อหวังจะให้ฟ้าถล่มใส่กระจง แต่ด้วยความฉลาดของกระจง จึงรีบวิ่งไปบอกผู้คนในงานแต่งงานให้รีบมาดูโจรที่ขโมยกล้วยของยาย ผู้คนจึงแห่มาดูและได้กลบร่างของเสือในบ่อร้างทันที่ เสือก็ตายโดยไม่มีความผิดแต่ตายด้วยความโง่ของตนเอง