ไหดินเผา

ไหดินเผาทรงสูง คอสูง ตรงกลางป่อง มีลายบริเวณคอและฐานด้านล่าง บริเวณไหล่

ทำเป็นรูปช้างรอบภาชนะ

ได้จากแหล่งเตาบ้านบางปูน จังหวัดสุพรรณบุรี

แหล่งเตาและเครื่องถ้วยสุพรรณบุรีที่บ้านบางปูน

แหล่งเตาบ้านบางปูนที่จังหวัดสุพรรณบุรี มีอายุอยู่ในช่วงก่อนสมัยกรุงศรีอยุธยา ราว

พุทธศตวรรษที่ ๑๗ –๑๙ และมีการผลิตสืบเนื่องมาจนตลอดสมัยอยุธยาด้วยรูปแบบทางศิลปะ

ของลวดลายได้รับอิทธิพลของศิลปทวารวดีและลพบุรี

เครื่องปั้นดินเผาจากแหล่งเตาสุพรรณบุรีที่บ้านบางปูนมีลักษณะเฉพาะคือไม่เคลือบผิวแต่

มีลวดลายประดับตกแต่งมากมายตั้งแต่ฐานล่างจนถึงคอ (richly decorated ware) โดยเฉพาะ

ภาชนะประเภทไหปากแตรหรือโอ่ง เครื่องปั้นดินเผาจะทำเป็นสีเทา เนื้อดินไม่แกร่ง ไม่เคลือบผิว

การใช้ลวดลายประดับที่แปลกตาและสวยงามทดแทนคุณสมบัติด้วยเรื่องความแข็งแรง ทนทาน

และส่วนใหญ่ถูกนำไปใช้ในกิจกรรมพิเศษที่เกี่ยวกับความเชื่อหรือพิธีกรรมเกี่ยวกับการฝังศพ

การลอยอังคาร ถูกใช้เป็นโกศ(cremation urns) ใส่กระดูกหรือใส่อัฐิฝังไว้ตามฐานของเจดีย์และ

ศาสนสถานในหัวเมืองหรือตามชุมชนโบราณต่าง ๆ และพบไหปากแตรที่ใส่กระดูกหรืออัฐิจมอยู่ใน

แม่น้ำเป็นจำนวนมาก