ประวัติวัดบ้านช้าง

วัดบ้านช้าง ตั้งอยู่ที่บ้านช้าง หมู่ที่ ๑๐ ตำบลลำตาเสา อำเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา

สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย มีเนื้อที่ ๔๐ไร่ ๓ งาน ๒๐ ตารางวา

สภาพทั่วไป

พื้นที่ตั้งวัดเป็นที่ราบลุ่มอยู่ริมคลอง มีที่นาของชาวบ้านอยู่รอบวัด ภายในบริเวณวัดมี อาคาร

เสนาสนะต่างๆ คือ อุโบสถสร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๔๙๗ ก่ออิฐถือปูน มีกำแพงโดยรอบ ศาลา

การเปรียญสร้างด้วยไม้และคอนกรีต มีหลังคาสร้างคู่กันอีก ๑ หลัง เป็นอาคารไม้มีลูกกรงเหล็ก

หอสวดมนต์สร้างด้วยไม้ เมื่อพ.ศ. ๒๕๐๔ กุฎีสงฆ์จำนวน ๑๒ หลัง เป็นอาคารไม้ปลูกล้อมรอบ

หอสวดมนต์ และหอฉัน มีฌาปนสถาน

อาณาเขตบริเวณวัด

ทิศเหนือ ติดต่อกับคลองลำตาเสา

ทิศใต้ ติดต่อกับที่ดินของเอกชนแปลงที่ ๔๕

ทิศตะวันออก ติดต่อกับที่ดินของเอกชนแปลงที่ ๔๖

ทิศตะวันตก ติดต่อกับคลองบ้านช้าง

วัดบ้านช้าง มีที่ธรณีสงฆ์อยู่ จำนวน ๑ แปลง เนื้อที่ ๑๘ ไร่ ๓ งาน อยู่ในท้องที่ตำบลหนอง

น้ำส้ม และ อำเภออุทัย

ปูชนียวัตถุ มีพระประธานในอุโบสถขนาดพระเพลากว้าง ๕ ศอก และขนาดพระเพลา

กว้าง ๓ ศอก อีก ๒ องค์ ที่ศาลาการเปรียญมีพระพุทธรูป จำนวน ๓ องค์ ที่หอสวดมนต์มี ๔ องค์

วัดบ้านช้าง สร้างขึ้นเป็นวัดประมาณ พ.ศ.๒๓๙๐ ต่อมาขาดการบำรุงรักษา ทำให้วัดทรุดโมรม

ลงไปมาก จึงได้รับการบูรณะให้มั่นคงขึ้นตามสมควรตั้งแต่ พ.ศ.๒๔๘๔ เป็นต้นมา และได้รับ

พระราชทานวิสุงคามสีมาประมาณ พ.ศ.๒๔๐๐ เขตวิสุงคามสีมากว้าง ๓๒๐ เมตร

ยาว ๔๑๕ เมตรภายในบริเวณวัด มีสิ่งสำคัญอยู่ คือ วิหารหลวงพ่อพระพุทธมงคลมุนี

(หลวงพ่อดำ)

ปัจจุบันวัดบ้านช้างมีพระเกจิอาจารย์ที่ชาวบ้านให้ความเคารพนับถือมาก คือ พระ (หลวงพ่อออด)

และมีพระอธิการทองใบเป็นเจ้าอาวาสวัด

ประชาชนได้ประโยชน์จากวัด คือ ใช้เป็นสถานที่ปฏิบัติศาสนกิจในวันสำคัญต่างๆ ทางพระพุทธ

ศาสนา ใช้ปฏิบัติธรรม วิปัสนากรรมฐาน การจัดงานวัฒนธรรมประเพณีต่างๆ เป็นต้น