ความหมายชื่อบ้านเล่าสืบต่อกันมาว่ามีผู้เฒ่าคนหนึ่งชื่อ “โต๊ะนูโดะ” แต่ชาวบ้านเรียกว่า “โต๊ะยาโง๊ะ” เนื่องจากผู้เฒ่ามีหนวดเครา เมื่อถึงฤดูปลูกข้าว ชาวบ้านมักจะขอพันธุ์ข้าวจากโต๊ะยาโง๊ะ หลังจากนั้นเป็นต้นมาจึงเรียกหมู่บ้านนี้ว่า “ยาโง๊ะ” จนถึงปัจจุบัน มีจำนวนประชากรจากการสำรวจเมื่อปี ๒๕๕๔ จำนวน ๑๑๐ ครัวเรือน รวมประชากรทั้งสิ้น ๕๐๔ คน