ประวัติ และความเป็นมา .

วัดสันกลาง (ป่าตัน) ตำบลดอนแก้ว สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๔๑๗ เดิมทีชื่อวัดริมปิง เพราะตั้งอยู่ริมฝั่งน้ำปิงทำให้น้ำเซาะตลิ่งอยู่เสมอ ทางวัดจึงได้ย้ายมาตั้งอยู่สันนาแห่งหนึ่งและในใจกลางหมู่บ้านแล้วมาสร้างขึ้นใหม่ให้ชื่อว่า วัดสันกลาง หรือ อีกชื่อหนึ่งเรียกว่า วัดป่าตัน แล้วต่อมาได้รับ พระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อวันที่ ๓๑ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๘๖ เขตวิสุงกว้าง ๗.๙๐ เมตร ยาว ๒๑ เมตร

วัดสันกลาง เลขที่ ๑๖๗ บ้านสันกลาง หมู่ที่ - ถนน ริมปิง ตำบลดอนแก้ว อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่ สังกัดคณะสงฆ์ มหานิกาย ที่ดินตั้งวัดมีเนื้อที่ ๘ ไร่ ๖ งาน ๗๗ ตารางวา โฉนดเลขที่ ๑๙๐๖๐ อาณาเขตติดกับสถานที่ต่างๆ ดังนี้

ทิศเหนือ ติดลำเหมืองสาธารณะ

ทิศใต้ ติดลำเหมืองสาธารณะ

ทิศตะวันออก ติดกับที่นาของประชาชน

ทิศตะวันตก ติดกับลำเหมืองสาธารณะ

สิ่งก่อสร้างภายในวัด .

๑) วิหาร ๒) หอพระไตรปิฎก

๓) กุฎิสงฆ์ ๔) ศาลาหอฉัน

๕) ศาลาบำเพ็ญบุญ

ปูชนียสถานสำคัญภายในวัด

1. พระพุทธรูปทองคำสัมฤทธิ์ สมัยเชียงแสน
2. พระพุทธรูปฝนแสนห่า