บ้านไทรทองตั้งขึ้นประมาณ พ.ศ.๒๕๐๗ สภาพเดิมเป็นป่าดงดิบ มีไม้ใหญ่และสัตว์ป่าอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก ไข้มาลาเรียนชุมมากก่อนสงครามโลกครั้งที่ ๒ สิ้นสุดลง (เมื่อประมาณ พ.ศ.๒๔๘๕) ยังไม่มีหมู่บ้านไทรทอง แต่มีบริษัทเอื้อวิทยา อยู่กรุงเทพฯ มีโรงเลื่อยจักรอยู่ที่ตำบลเกาะขนุน อำเภอพนมสารคาม ได้สัมปทานทำไม้ อำเภอสนามชัยเขต ตัดไม้ซุงเป็นท่อน ๆ แล้วลำเลียงขึ้นรถบรรทุกไปลงที่ลาดกระทิงจากนั้นจะส่งขึ้นรถไฟไปเกาะขนุน จนกระทั่งไม้ซุงในเขตสัมปทานของสนามชัยเขตลดน้อยลง จึงได้เข้ามาตัดไม้ของป่าตำบลวังเย็น โดยข้ามคลองวังเย็น ใช้ไม้ซุงทำเป็นสะพานข้าม ให้รถบรรทุกซุงขนข้ามไปลาดกระทิง ทำให้เกิดการขัดผลประโยชน์กันระหว่างบริษัทเอื้อวิทยากับผู้ที่เข้ามาลักลอบตัดต้นไม้ ผู้เข้ามาตัดต้นไม้จึงได้เผาสะพานข้ามคลองเพื่อไม่ให้บริษัทเอื้อวิทยาข้ามเข้ามาตัดต้นไม้ แต่บริษัทเอื้อวิทยาก็ได้ทำสะพานขึ้นมาใหม่ และถูกเผาอีกหลายครั้ง ขณะนั้นประมาณ พ.ศ.๒๔๘๘ จนเรียกต่อ ๆ กันมาว่า “สะพานไฟไหม้”

ต่อมารัฐบาลได้ประกาศให้เขตป่าสนามชัยเขต และเขตป่าวังเย็น เป็นป่าสงวนแห่งชาติ เรียกว่า “ป่าสงวนแควระบมสียัด”จนถึง พ.ศ.๒๕๐๗ ป่าสงวนแห่งนี้ถูกตัดไม้ทำลายป่าจนสิ้นสภาพป่าแล้ว ประชาชนจากถิ่นต่าง ๆ ได้เข้ามาจับจองซื้อขายกันในราคาถูก ราคาไม่ถึงร้อยบาทต่อไร่ และราคา ๑๐๐ กว่าบาท ขึ้นไปก็มี แต่มีตอไม้ซึ่งเหลือจากการทำลายป่าอีกมาก ประชาชนที่เข้ามาจับจองนั้นทยอยกันเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จากจังหวัดชลบุรี และจังหวัดฉะเชิงเทรา มากที่สุด นอกนั้นมาจากจังหวัดต่าง ๆ ไม่กี่ครอบครัว ขณะที่จับจองนั้นยังเป็นเขตป่าสงวนอยู่ (นายยงยุทธ ธรรมรัตนานันท์ ได้เข้ามาเมื่อ พ.ศ.๒๕๐๗ นี้ด้วย) เมื่อปี พ.ศ.๒๕๒๐ รัฐบาลโดยกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ได้ประกาศให้เขตป่าสงวนแควระบมสียัดเป็นเขตปฏิรูปที่ดิน โดยออกเอกสารสิทธิ์ที่ทำกินให้ราษฎรที่เข้ามาจับจองดังกล่าว ก่อนที่จะประกาศเป็นเขตปฏิรูปที่ดินก็ได้เกิดโรงเรียนต่าง ๆ ขึ้น ทำให้ประชาชนเข้ามาอาศัยลงทุนทำไร่ จัดหาคนงาน เกิดกิจการต่าง ๆ ขึ้นเรื่อย ๆ มีร้านค้าเล็ก ๆ ตามหมู่บ้าน

บริเวณหนองไทรทอง ในเขตหมู่บ้านสะพานไฟไหม้มีต้นไทรอยู่ต้นหนึ่ง ชาวบ้านเห็นว่าน่าจะเปลี่ยนชื่อจากสะพานไฟไหม้ เพื่อเป็นสิริมงคลแก่หมู่บ้าน ต้นไทรนี้เหลือจากากรถูกโค่นทำลายป่า จึงพร้อมใจกันเรียกหมู่บ้านนี้ว่า หมู่บ้านไทรทองอย่างในปัจจุบันสภาพทางภูมิศาสตร์ และอาณาเขตติดต่อ สภาพพื้นที่โดยทั่วไปประกอบด้วยภูเขาลูกเตี้ย ๆ ลูกเนินใหญ่เล็ก มีคลองไหลผ่านจากตำบลหนองไม้แก่น ตำบลวังเย็น ไปสู่แม่น้ำบางปะกง ที่คลองบางไผ่ เรียกคลองนี้ว่า คลองวังเย็น มีอาณาเขตติดต่อ ดังนี้

ทิศเหนือ ติดต่อกับ บ้านคลองหนึ่ง คลองสอง ตำบลแปลงยาว

ทิศใต้ ติดต่อกับ บ้านหนองน้ำขาว หนองผักกาด ตำบลหนองไม้แก่น

ทิศตะวันออก ติดต่อกับ บ้านลาดกระทิง อำเภอสนามชัยเขต

ทิศตะวันตก ติดต่อกับ บ้านโกรกแก้ววงพระจันทร์ บ้านหนองตะเคียน

อาชีพราษฎร ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพทำไร่อ้อย มันสำปะหลัง ยูคาลิปตัส สวนยางพารา สน และอื่น ๆ นับถือศาสนาพุทธมีวัด ๑ แห่ง ได้แก่วัดไทรทอง โรงเรียน ๑ แห่งได้แก่ โรงเรียนไทรทองอุปถัมภ์ ภาษา ประชาชนใช้ภาษาไทยกลาง ๙๕% ภาษาเขมรและอื่นๆ ๕ % ขนบธรรมเนียมประเพณี ประเพณีสงกรานต์ ก่อเจดีย์ทราย แห่เทียนเข้าพรรษา การคมนาคมมีถนนลาดยางสายหนองไม้แก่น-ทุ่งสะเดา สายลาดกระทิง-โกรกแก้ววงพระจันทร์ ซึ่งถนน๒ สายตัดผ่านกันเป็นสี่แยกที่หมู่บ้านไทรทอง ปัจจุบัน(พ.ศ.๒๕๕๕) นายชัชวาล ธรรมรัตนานันท์ เป็นผู้ใหญ่บ้านไทรทอง หมู่บ้านนี้อยู่ในเขตท้องที่เทศบาลตำบลวังเย็น