เป็นความเชื่อของชาวบ้านหนองขาว ซึ่งเชื่อว่าผีประจำหมู่บ้านเป็นวิญญาณของคนที่สำคัญในหมู่บ้าน และเสียชีวิตไปพอเสียชีวิตไปแล้วก็กลับมาดูแลคนในหมู่บ้านนั้นให้อยู่เย็นเป็นสุข ในหมู่บ้านหนองขาวจะมีเจ้าที่นับถือคือ ปู่เขียว ปู่เขียวในอดีตเป็นชาวบ้านหนองขาว เคยเป็นนายหนังตลุงในสมัยกรุงศรีอยุธยามาเล่นที่บ้านหนองขาว วันหนึ่งปู่เขียวไปดูมหรสพแล้ว ก็เดินกลับบ้านตกคลองเสียชีวิต แล้วมาหลอกหลอนชาวบ้านไปทั่ว ชาวบ้านก็เลยยกขึ้นให้เป็นผีประจำหมู่บ้าน และสร้างศาลให้ เรียกว่าศาลเจ้าพ่อโรงหนัง หรือศาลเกยนอกดังนั้นศาลเจ้าพ่อโรงหนังจึงเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ และความเชื่อที่ชาวบ้านหนองขาวให้การนับถือและเป็นศูนย์รวมใจของชาวบ้านหนองขาวในการประกอบพิธีกรรม และคนที่มีอาชีพเกี่ยวข้องการแสดง หรือมีการจัดมหรสพเช่นวงดนตรีหรือการละเล่น ก่อนขึ้นแสดงหากได้มาทำพิธีบอกกล่าวให้เจ้าพ่อรู้เสียก่อน เชื่อกันว่าการแสดงจะเป็นไปด้วยดี และในสมัยก่อนคนที่จะไปออกรบ ต้องมาบอกกล่าวเจ้าพ่อโรงหนัง เพื่อความเป็นสิริมงคลแก่ตนเองให้ปราศจากภยันตรายทั้งปวง

ชาวบ้านหนองขาว จะมีการจัดงานทำบุญให้เจ้าพ่อโรงหนังเป็นประจำทุก ในวันแรม ๒ ค่ำ เดือน ๖ จะมีการทำบุญเลี้ยงพระ โดยนิมนต์พระสงฆ์ ๙ รูป มาสวดมนต์เย็น ส่วนตอนเช้า (แรม ๓ ค่ำ) จะมีการประกอบพิธีบูชาครู ซึ่งปกติจะมีชาวบ้านมาบนบานศาลกล่าวที่ศาลเจ้าพ่อโรงหนังเป็นประจำ ส่วนใหญ่เป็นเรื่องเกณฑ์ทหาร และเมื่อสำเร็จตามประสงค์จะมีการแก้บนด้วยหนังตลุง